Ήταν η εποχή που τον ‘’σκότωσαν για το ποδόσφαιρο’’ η εποχή που ‘’μια σοβαρή χρυσή αυγή’’ θα μας έσωζε.
Ήταν η εποχή που η θεωρία των δυο άκρων κέρδιζε χώρο στο δημόσιο διάλογο.
Ήταν η εποχή που οι περιπτεράδες στο Κερατσίνι και την Αμφιάλη αρνήθηκαν να παραλάβουν το ¨πρώτο θ(αί)μα¨ που απεικόνιζε τον Παύλο νεκρό στην αγκαλιά της κοπέλας του.
Ήταν η εποχή που το δεξί χέρι του Σαμαρά χαριεντιζόταν με το ‘’παιδί της διπλανής πόρτας’’ της χρυσής αυγής για μια ενδεχόμενη συγκυβέρνηση.
Ήταν η εποχή που το νεοναζιστικό μόρφωμα άγγιζε διψήφια εκλογικά ποσοστά, η εποχή που οι φασίστες προστάτευαν τις γιαγιάδες στα atm, η εποχή που οι κάθε λογής Τατιάνες ξέπλεναν τους δολοφόνους νυχθημερόν στις εκπομπές τους.
Ήταν η εποχή που οι ¨διας¨ παρακολουθώντας μια δολοφονία είπαν ‘’ έ, όχι και μαχαίρια’’.
Ήταν οι εποχές που το πτώμα της κοινής γνώμης αδιαφορούσε για τις δολοφονίες μεταναστών ’’με δύσκολα ονόματα’’.
Ήταν η εποχή που το μαχαίρι του Ρουπακιά είχε επάνω του 425.000 αποτυπώματα.
Ήταν 18 Σεπτεμβρίου 2013.
HUMBA
