 |
| Ο Ιταλός Μ. Πάλμα πρόεδρος της (CPT) |
κατηγορώντας τις ελληνικές αρχές ότι επί χρόνια δεν συμμορφώνονται με τις υποδείξεις για την μεταχείριση των παράνομων μεταναστών και ότι ψεύδονται προς το Συμβούλιο της Ευρώπης για τα μέτρα που έχουν λάβει.
«Υπάρχει εσκεμμένη πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης. Διαφορετικά πώς μπορεί να εξηγηθεί ότι στο Σουφλί φιλοξενούνται 146 μετανάστες σε 110 τετρ. μέτρα ενώ την ίδια στιγμή στη Σπάρτη οι εγκαταστάσεις υποδοχής μεταναστών παραμένουν άδειες;» λέει μιλώντας προς το «Βήμα» ο Μάουρο Πάλμα, πρόεδρος της CPT ο οποίος επισκέφθηκε επανειλημμένως την χώρα μας. «Αναγνωρίζουμε ότι η μεγάλη εισροή μεταναστών και η οικονομική κρίση δυσκολεύουν την Ελλάδα όμως είναι σαφές ότι πρόθεση των ελληνικών αρχών είναι να στείλουν ένα μήνυμα προς όσους σχεδιάζουν να μπουν χωρίς χαρτιά στη χώρα».
«Σε αστυνομικό τμήμα του Εβρου είδα μια ομάδα γυναικών από την Κεντρική Αμερική και την Αφρική να κρατούνται επί δυο εβδομάδες στριμωγμένες σε ένα κελί χωρίς φυσικό φως _ το μόνο φως έμπαινε όταν άνοιγε η πόρτα. Υπήρχε ένας αναιμικός ηλεκτρικός λαμπτήρας και υποτυπώδης θέρμανση. Το χειρότερο είναι ότι οι γυναίκες αυτές, πραγματικά παραπεταγμένες, δεν γνώριζαν ούτε πόσο θα παρέμεναν εκεί ούτε τι θα απογίνονταν», λέει περιγράφοντας ένα από τα περιστατικά που του άφησαν τις χειρότερες εντυπώσεις την τελευταία φορά που επισκέφθηκε την Ελλάδα στις αρχές του 2011 όπου διαπίστωσε ότι παρά τις υποσχέσεις που είχε λάβει για πολλοστή φορά από τα υπουργεία Προστασίας του Πολίτη, Δικαιοσύνης και Εξωτερικών την προηγούμενη χρονιά, τίποτε δεν είχε εφαρμοστεί. «Ο επικεφαλής του αστυνομικού τμήματος μου είπε ότι δεν ήξερε τι να κάνει τις γυναίκες αυτές. Δεν τον κατηγορώ. Η Frontex (η ευρωπαϊκή αστυνομία συνόρων) τις παράτησε εκεί και οι αστυνομικοί έπρεπε κάπου να τις βάλουν. Είναι θέμα των κεντρικών και των περιφερειακών αρχών να αφιερώσουν πόρους προκειμένου τουλάχιστον να τους παρέχουν κάτι καλύτερο από ένα μικρό σάντουιτς και λίγο νερό ημερησίως. Ζήτησα από τον επικεφαλής του τμήματος να τους δίνει τουλάχιστον ένα ζεστό τσάι τη μέρα μέσα στο δριμύ ψύχος».
Ο κ. Πάλμα δεν μπορεί να διανοηθεί ότι το ελληνικό κράτος δεν βρίσκει χρήματα για να πραγματοποιήσει μικρές διορθώσεις πρωτίστως στους χώρους φιλοξενίας μεταναστών αλλά και στις φυλακές. «Επί χρόνια η Αθήνα μας λέει ότι η απαράδεκτη κατάσταση οφείλεται στις συνθήκες έκτακτης ανάγκης. Δεν μπορεί επί οκτώ ή εννιά χρόνια που πραγματοποιούμε υποδείξεις οι οποίες δεν εφαρμόζονται να παραμένει η έκτακτη ανάγκη. Μεταφέρετε τους μετανάστες από τα αστυνομικά τμήματα ύστερα από μια-δυο μέρες σε κέντρα κατάλληλα για μακροχρόνια παραμονή. Αλλά και στο κέντρο υποδοχής μεταναστών στο Φυλάκιο του Εβρου οι μετανάστες, ακόμη και παιδιά, δεν προαυλίζονταν επί ολόκληρες εβδομάδες. Η ελληνική κυβέρνηση απαντά ότι δεν διαθέτει αρκετούς αστυνομικούς για να τους φυλάνε, όμως είναι απλά ζήτημα αναδιοργάνωσης. Κόψτε πόρους από αλλού, από τις στρατιωτικές δαπάνες και όχι από εκεί που πλήττεται η αξιοπρέπεια ανθρώπινων όντων».
Ο κ. Πάλμα τονίζει ότι τα πάντα, ακόμη και η δημόσια καταγγελία ή οι σκληρές εκφράσεις της έκθεσης, γίνονται με στόχο την εξεύρεση μιας φόρμουλας συνεργασίας με την Ελλάδα. «Επιθυμούμε να υποστηρίξουμε την ελληνική κυβέρνηση στο πλαίσιο της ΕΕ γιατί το πρόβλημα είναι ευρωπαϊκό και όχι μόνο ελληνικό», μας λέει.
Η έκθεση «ξεμπροστιάζει» την χώρας μας ότι είτε αγνοεί τις υποδείξεις της CPT είτε της «παρέχει πληροφορίες που δεν αντιστοιχούν στην πραγματικότητα». Φέρνει πάμπολλα παραδείγματα από αυτά που διαπίστωσαν τα μέλη της αντιπροσωπείας που επισκέφθηκε την Ελλάδα με πρόεδρο τον κ. Πάλμα. Στο Σουφλί περιγράφει μετανάστες στοιβαγμένους σαν ζώα σε λίγα τετραγωνικά, που κοιμούνταν ακόμη και στον χώρο ανάμεσα στην οροφή της τουαλέτας και την σκεπή των εγκαταστάσεων, έκαναν τις ανάγκες τους σε πλαστικά μπουκάλια ή σακούλες γιατί η τουαλέτα ήταν μία για 150 άτομα, βρωμούσαν φριχτά γιατί ήταν με τα ίδια ρούχα επί εβδομάδες ολόκληρες και ομάδες «δυνατών» μεταναστών αποσπούσαν δια της βίας το λιγοστό φαγητό από τους πιο αδύναμους. Στο Φυλάκιο, 83 ανήλικα αγόρια φιλοξενούνταν σε 100 τετραγωνικά και μοιράζονταν δυο στρώματα ανά πέντε. «Και οι τρεις τουαλέτες ήταν συνεχώς βουλωμένες, η αποχέτευση ξεχείλιζε στο πάτωμα και πλημμύριζε ακόμη και τον χώρο όπου κοιμούνταν», αναφέρει η έκθεση. «Δεν υπήρχαν ειδικές προβλέψεις για τα μωρά ή τα μικρά παιδιά, όπως λίγο γάλα».
Πηγή : «Το Βήμα»