"Αν κάτι χαρακτηρίζει τη σημερινή συγκυρία, είναι η έλλειψη φαντασίας: Τίποτα δεν κρατάει για πάντα, κι όμως κανείς δε δείχνει να μπορεί να το διανοηθεί αυτό σήμερα, κανείς δε δείχνει να μπορεί έστω (πόσο μάλλον να πραγματώσει) μια Ζωή Μετά τον Καπιταλισμό.
Μια άλλη ζωή.
Ένα καινούργιο μωρό.
Για τους Μανομπακογιάννηδες αυτό είναι λογικό: ζούνε στον Ντίκενς κόσμο που ονειρεύτηκαν, το μόνο που μπορούν να ονειρεύονται είναι να τον κάνουν ακόμα χειρότερο.
Η Αριστερά βοηθάει όσο μπορεί σ’ αυτό, με το να παίζει αμυντικά, χεσμένη απάνω της ακομα και στην πιθανότητα να κερδίσει τον πόλεμο και να φτιάξει τον κόσμο που ονειρεύεται. Ακόμα χειρότερα: έχει πάψει να τον ονειρεύεται, ετεροπροσδιορίζεται μόνο με το τι “δε θέλει να κάνουν οι άλλοι”.
Ας βάλουμε λοιπόν εμείς ένα χεράκι: ας βοηθήσουμε στη σύλληψη του νέου αυτού μωρού.
Κάντε την Αριστερά πατέρα της εκογικής νίκης. (στη “δουλειά” πάνω, θα μάθει).
Τους άλλους, γαμείστε τους τη μάνα." Απόσπασμα από το άρθρο του Δερβενιώτη. Διαβάστε το ολόκληρο εδώ.