Της Ελίνας Χεριανίδου
Πριν από 67 χρόνια σαν σήμερα η κόκκινη σημαία ανέμιζε πάνω από το Βερολίνο. Η Ναζιστική Γερμανία είχε συνθηκολογήσει και ο πιο αιματηρός πόλεμος στην ιστορία της ανθρωπότητα είχε τελειώσει.
Με πολλά εκατομμύρια νεκρούς πλήρωσε η ανθρωπότητα την επικαλυμμένη με εθνικιστικά και ναζιστικά ιδεολογήματα ιμπεριαλιστική πολιτική της Γερμανίας και των συμμάχων της. Η νίκη δεν ήταν εύκολη υπόθεση και οφειλόταν, ως επί το πλείστον, στη Σοβιετική Ένωση που πλήρωσε και το μεγαλύτερο τίμημα για να γίνει κατορθωτή αλλά και όλους τους προοδευτικούς ανθρώπους, στους αντάρτες και στους παρτιζάνους όλων των υπολοίπων χωρών που αρνήθηκαν να συμβιβαστούν με την κυρίαρχη ιδεολογία.
Ας θυμηθούμε όμως τους αριθμούς: Στις μάχες που έγιναν στο σοβιετογερμανικό μέτωπο η χιτλερική Γερμανία έχασε το 80% της δύναμής της. Από τις 22/6/1941 που τα ναζιστικά στρατεύματα εισέβαλαν στην ΕΣΣΔ ως τις 9/5/1945 στο Ανατολικό μέτωπο καταστράφηκαν ή αιχμαλωτίστηκαν 607 γερμανικές μεραρχίες. Πρόκειται για έναν αριθμό που είναι τριπλάσιος ως και τετραπλάσιος σε σχέση με τις απώλειες των Ναζί σε όλα τ' άλλα μέτωπα είτε στη Βόρειο Αφρική, είτε στην Ιταλία, είτε στη Δυτική Ευρώπη. Για να πετύχει αυτά τα σημαντικά αποτελέσματα ο Κόκκινος Στρατός έκανε εννιά μεγάλες πολεμικές εξορμήσεις σε ευρεία κλίμακα και 210 μικρότερες επιχειρήσεις. Σε επτά από τις πολεμικές εξορμήσεις και σε 160 από τις επιχειρήσεις είχε την επιθετική πρωτοβουλία.
Ο Σοβιετικός στρατός έδωσε σκληρές μάχες, για 1.418 μέρες και νύχτες. Κάθε λεπτό του πολέμου υπήρχαν κατά μέσο όρο 9 νεκροί, κάθε ώρα 507 και κάθε μέρα 1.400. Από αυτά τα νούμερα εύκολα μπορεί κανείς να καταλάβει πώς φτάσαμε στο φοβερό αριθμό των 20.000.000 και πάνω νεκρών, που ήταν το βαρύ τίμημα που πλήρωσε η ΕΣΣΔ σε ανθρώπινο δυναμικό για να έρθει η 9η Μαΐου 1945. Δύο στους πέντε νεκρούς, στο Β` Παγκόσμιο Πόλεμο, ήταν Σοβιετικοί πολίτες, ενώ η Αγγλία και οι ΗΠΑ είχαν αντίστοιχα 375.000 και 405.000 συνολικά νεκρούς.
Πολύ μεγάλες αναλογικά ήταν και οι απώλειες του ελληνικού λαού στη διάρκεια της τετράχρονης κατοχής και του αντιστασιακού αγώνα: ο αριθμός των νεκρών σε μάχες, των εκτελεσμένων και δολοφονημένων, όσων θανατώθηκαν ως όμηροι στα γερμανικά στρατόπεδα και όσων πέθαναν από την πείνα και τις κακουχίες ανέρχεται σε περίπου 500.000. 1.700 ελληνικά χωριά κάηκαν ολοκληρωτικά. Οι ζημιές στην οικονομία ήταν τεράστιες.
Με το πέρασμα των χρόνων έγιναν προσπάθειες αλλοίωσης της σημασίας της μεγαλειώδους νίκης των λαών από τις δυτικές κυβερνήσεις. Ένα από αυτά είναι η ανακήρυξη της 9 Μαΐου ως της Ημέρας της Ευρώπης, αλλά και η προσπάθεια αλλοίωσης της ιστορίας με την εξίσωση του Ναζισμού με τον κομμουνισμό.
Η προσπάθεια αυτή τώρα τελευταία λόγω της όξυνσης των καπιταλιστικών αντιθέσεων και δημιουργίας μιας δύσκολης οικονομικής συγκυρίας αποδίνει κάποιους καρπούς. Τα κινήματα των Νεοναζί στην Ευρώπη κάνουν όλο και πιο έντονη την παρουσία τους. Στην πρώην «κομμουνιστική» Ρωσία οι απόγονοι των θυμάτων του ναζισμού ξυρίζουν τα κεφάλια τους και φοράνε σβάστικες στοχοποιώντας τους «μαυριδερούς» μετανάστες ως την πυγή του κακού . Στην Ελλάδα όπου τα κατορθώματα των αγωνιστών της εθνικής αντίστασης υπήρξαν έμπνευση για τους λαούς των άλλων χωρών οι Χρυσαυγήτες μπήκαν με το δεξή στη βουλή.
Οι λαοί της Ευρώπης δεν πρέπει να ξεχάσουν τη σημαίνει 9 Μαΐου. Δεν πρέπει να αφήσουμε την ιδεολογία του μίσους να γίνει μέρος της ζωής μας. Η αγανάκτηση για το κατεστημένο πρέπει να έχει στόχο τον πραγματικό εχθρό, τον καπιταλισμό. Όλοι μαζί μπορούμε να κτίσουμε μια νέα κοινωνία, χωρίς την εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο. Χωρίς πολέμους, πείνα, εξαθλίωση, δυστυχία.
Ζητω η 9 Μαίου, Ημέρα Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών!