Του Κώστα Πανταζίδη
Την ημέρα που γιορτάζονταν η Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος ο σημερνός πρωθυπουργός της τρικομματικής κυβέρνησης με τον πιο προκλητικό τρόπο διαβεβαίωνε από τη Θεσσαλονίκη ότι «η επένδυση χρυσού στη Χαλκιδική θα προχωρήσει». Παρά την ριζική αντίθεση ολόκληρης της κοινωνίας σε μια περιοχή μάλιστα που έχει καταλυθεί κάθε έννοια δημοκρατικού κράτους , θυσιάζοντας το περιβάλλον στον βωμό του βρώμικου κέρδους κάποιων ξένων και ντόπιων εκμεταλλευτών.
Στον κ. πρωθυπουργό και στους ντόπιους υποστηρικτές της αντίστοιχης επένδυσης, ήθελα να αφιερώσω τις πιο κάτω ειδήσεις που έρχονται από το Τορόντο του Καναδά από μια χώρα όπου έχουν τη βάση τους πάνω από το 75% των παγκόσμιων επιχειρήσεων εξόρυξης χρυσού, αναγνωρίζεται η ανάγκη για ένα κίνημα εντός του Καναδά για να ζητηθεί η λογοδοσία για τον συγκεκριμένο τομέα της εξόρυξης. Η έρευνα του Καναδικού δικτύου MISN (Mining Instice Solidarity Network) αποδεικνύει ότι «η εξόρυξη χρυσού είναι μια απαράδεκτη σπατάλη φυσικών πόρων, και συνεπάγεται βία, καταχρήσεις, ρύπανση. «Ενα μη αναγκαίο κακό», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά. Σύμφωνα με την έρευνα, το μέσο μεταλλείο χρυσού καταναλώνει 3,6 δισ. λίτρα νερό το χρόνο, όπως προκύπτει από τον μέσο όρο κατανάλωσης νερού στα 23 μεταλλεία της μεγαλύτερης εταιρείας χρυσού στον κόσμο, της Barrick Gold. Μία ουγκιά χρυσού παράγει 79 τόνους αποβλήτων. Δηλαδή, μία ουγκιά χρυσού παράγει 2,78 εκατομμύρια ουγκιές αποβλήτων, κατά το μεγαλύτερο μέρος τους τοξικών. Από έρευνα σε 171 συγκρούσεις γύρω από μεταλλεία, προέκυψε ότι το 40% ήταν για μεταλλεία χρυσού.
Αυτές οι συγκρούσεις περιλαμβάνουν περιπτώσεις ομαδικών βιασμών, στοχευμένων δολοφονιών, αστυνομική/στρατιωτική καταστολή, περιβαλλοντική καταστροφή, βλάβες στη δημόσια υγεία και παραβιάσεις του δικαιώματος αυτοπροσδιορισμού αυτόχθονων και μη κοινοτήτων. Οπως προκύπτει από στοιχεία της μεταλλευτικής βιομηχανίας (Resource Consumption Intensity and the Sustainability of Gold Mining, Gavin Mudd, 2007), για την παραγωγή ενός κιλού χρυσού απαιτούνται κατά μέσον όρο 150 κιλά κυανίου, 40.000 kWh ενέργειας και 477.000 λίτρα νερού, ενώ εκπέμπονται 11,5 τόνοι διοξειδίου του άνθρακα.
Η μεταλλουργία χρυσού είναι μια εξαιρετικά ενεργοβόρα βιομηχανία, με σημαντική «συνεισφορά» στην επιδείνωση του φαινομένου του θερμοκηπίου.
Ολα αυτά τα κρίσιμα για το περιβάλλον μεγέθη αυξάνονται δραματικά, καθώς μειώνεται η περιεκτικότητα των μεταλλευμάτων. Για μετάλλευμα περιεκτικότητας κάτω των 2 γρ. χρυσού ανά τόνο, όπως είναι πολλά από τα σημερινά κοιτάσματα (οι Σκουριές στη Χαλκιδική έχουν 0,8 γρ. ανά τόνο), απαιτούνται 1.000 κιλά κυανίου για κάθε κιλό χρυσού.
Ολα αυτά τα κρίσιμα για το περιβάλλον μεγέθη αυξάνονται δραματικά, καθώς μειώνεται η περιεκτικότητα των μεταλλευμάτων. Για μετάλλευμα περιεκτικότητας κάτω των 2 γρ. χρυσού ανά τόνο, όπως είναι πολλά από τα σημερινά κοιτάσματα (οι Σκουριές στη Χαλκιδική έχουν 0,8 γρ. ανά τόνο), απαιτούνται 1.000 κιλά κυανίου για κάθε κιλό χρυσού.
Σύμφωνα λοιπόν με το MISN, η σύγχρονη εξόρυξη χρυσού είναι καταστροφική για το περιβάλλον, στοχοποιεί περιθωριοποιημένους πληθυσμούς, προάγει τη διαφθορά και τη στρατιωτικοποίηση και είναι αυθαίρετη και αμφιβόλου αξίας. Αυτές οι δραστηριότητες δείχνουν ένα μοτίβο ατιμωρησίας, έλλειψης συναίνεσης του τοπικού πληθυσμού, εκτοπίσεων, προβλημάτων υγείας και μερικές φορές στρατιωτικοποίησης ολόκληρων περιοχών» (εφημερίδα Ελκευθεροτυπία 11/6/2013)
Αυτά λοιπόν συμπολίτες μου, μας λέμε οι Καναδοί συμπατριώτες της Eldoraldo Gold . μήπως και αυτοί δεν θέλουν επενδύσεις όπως εμείς που δεν ενδιαφερόμαστε για τον τόπο μας και για την ανάπτυξή του; Φτάνει πια πατριώτες. Ελεος!