Την ρομαντική κομεντί … «Έρωτας είναι...» προβάλλει και σήμερα η Κινηματογραφική Λέσχη Αλεξανδρούπολης στο Δημοτικό Θέατρο στις 9.30μμ. Μεταξύ Κοπεγχάγης και Αμάλφι, μια μεσήλικη, κερατωμένη καρκινοπαθής, που δεν χάνει στιγμή την αισιοδοξία της, θα βρει την ευτυχία στο πρόσωπο του παρ’ ολίγον συμπέθερού της. Σε πολύ διαφορετικό ύφος από το «Ίσως, αύριο...», που της διασφάλισε το ξενόγλωσσο Όσκαρ το 2010, η δανέζα σκηνοθέτιδα καταφέρνει να μετατρέψει μια καθ’ όλα προβλέψιμη και χαζορομαντικούλα ιστορία σε μια ζεστή, ευχάριστη και πολύ ανθρώπινη υπόθεση, που ισορροπεί με σιγουριά ανάμεσα στον εξωραϊσμένο ρομαντισμό, την υπόκωφη κωμωδία και τις αναπόφευκτες τραγωδίες της παλιοζωής...
Μεγάλο μερτικό αυτού του «επιτεύγματος» ανήκει, βέβαια, στην
Ντίρχολμ (πρωταγωνιστούσε και στο «Ίσως, αύριο...») που πλάθει με την ερμηνεία
της μια εντελώς αληθινή (κι αρκούντως αξιοθαύμαστη) γυναίκα.
Εν προκειμένω, λοιπόν, γνωρίζουμε την 50άρα Ίντα, κομμώτρια
εκ Κοπεγχάγης, η οποία μόλις ολοκλήρωσε τη χημειοθεραπεία της –εξού και φοράει
μια πλατινέ περούκα. Και γυρίζει σπίτι κάπως νωρίτερα και βρίσκει τον
εγωκεντρικό σύζυγο, Λάιφ (Μπόντνια) να απαυτώνει στον καναπέ τη νεαρή γραμματέα
του, την οποία, καθώς της λέει, σκοπεύει και να στεφανωθεί... Δανέζα ούσα,
όμως, η Ίντα, δε χαλάει (και πολύ) τη ζαχαρένια της. Κάνει τη καρδιά της πέτρα
και πετάει μόνη για το μαγευτικό Σορέντο της Ιταλίας (εξαιρετικά τα πλάνα της
περιοχής), όπου η κόρη τους, Άστριντ (Έγκελιντ, επίσης πολύ φυσική), πρόκειται
να παντρευτεί τον Πάτρικ (Γιέσεν), μετά από τρίμηνο (μόλις) ειδύλλιο. Εκεί,
λοιπόν, η Ίντα θα γνωριστεί με τον Φίλιπ (Μπρόσναν), τον εγγλέζο χήρο πατέρα
του γαμπρού, τον οποίο είχε προ ολίγου τρακάρει στο πάρκινγκ του αεροδρομίου...
Κι εμείς, όμως, θα γνωρίσουμε ένα κάρο χυμώδεις χαρακτήρες, που έχουν προσκληθεί για το γάμο, εκεί στο υπέροχο υποστατικό του Φίλιπ με θέα τη θάλασσα του Αμάλφι. Είναι ο κάφρος Λάιφ, λόγου χάρη, που καταφθάνει μαζί με το τσόκαρο-γραμματέα... Είναι η σνομπ Μπενεντίκτε (απολαυστική, όπως πάντα, η Στιν), κουνιάδα του Φίλιπ, που τον φλερτάρει επιθετικά... Είναι ο μέλλων γαμπρός, που, όπως γρήγορα θα ψυλλιαστούμε, μάλλον το... μαστιγώνει το δελφίνι (ή, τέλος πάντων, τέτοιες τάσεις έχει), εξού και αποφεύγει το σεξ με την απορημένη Άστριντ... Κι ενώ το ειδύλλιο μεταξύ της ειλικρινέστατης, γλυκιάς και αφοπλιστικά καλοπροαίρετης Ίντα και του εργασιομανούς κι επιφανειακά άκαμπτου Φίλιπ παίρνει να ανθίζει, η Μπίερ στήνει όμορφες, μεστές μικροσκηνές –με κορυφαία εκείνη όπου ο Φίλιπ βρίσκει τη μέλλουσα συμπεθέρα να κολυμπάει γυμνή και χωρίς περούκα στη θάλασσα– που στάζουν ζεστασιά, ωραίους διαλόγους και ολίγον από... φαρμάκι.
Ναι, όντως, είναι πανεύκολο να μαντέψεις τι θα γίνει παρακάτω• ναι, επίσης, κάποιες από τις σεναριακές ανατροπές είναι κάπως υπερβολικές, ενώ το άσμα «That’s amore» παρακούγεται στην ταινία. Και, ναι, πιθανότατα, στα χέρια κάποιου άλλου σκηνοθέτη η ταινία δε θα βλεπόταν καν. Χάρη, όμως, στην Μπίερ και την ανθρώπινη ζεστασιά που ενσταλάσσει στην ταινία της, τίποτα από τα παραπάνω δεν παίζει τελικά ρόλο...
Κι εμείς, όμως, θα γνωρίσουμε ένα κάρο χυμώδεις χαρακτήρες, που έχουν προσκληθεί για το γάμο, εκεί στο υπέροχο υποστατικό του Φίλιπ με θέα τη θάλασσα του Αμάλφι. Είναι ο κάφρος Λάιφ, λόγου χάρη, που καταφθάνει μαζί με το τσόκαρο-γραμματέα... Είναι η σνομπ Μπενεντίκτε (απολαυστική, όπως πάντα, η Στιν), κουνιάδα του Φίλιπ, που τον φλερτάρει επιθετικά... Είναι ο μέλλων γαμπρός, που, όπως γρήγορα θα ψυλλιαστούμε, μάλλον το... μαστιγώνει το δελφίνι (ή, τέλος πάντων, τέτοιες τάσεις έχει), εξού και αποφεύγει το σεξ με την απορημένη Άστριντ... Κι ενώ το ειδύλλιο μεταξύ της ειλικρινέστατης, γλυκιάς και αφοπλιστικά καλοπροαίρετης Ίντα και του εργασιομανούς κι επιφανειακά άκαμπτου Φίλιπ παίρνει να ανθίζει, η Μπίερ στήνει όμορφες, μεστές μικροσκηνές –με κορυφαία εκείνη όπου ο Φίλιπ βρίσκει τη μέλλουσα συμπεθέρα να κολυμπάει γυμνή και χωρίς περούκα στη θάλασσα– που στάζουν ζεστασιά, ωραίους διαλόγους και ολίγον από... φαρμάκι.
Ναι, όντως, είναι πανεύκολο να μαντέψεις τι θα γίνει παρακάτω• ναι, επίσης, κάποιες από τις σεναριακές ανατροπές είναι κάπως υπερβολικές, ενώ το άσμα «That’s amore» παρακούγεται στην ταινία. Και, ναι, πιθανότατα, στα χέρια κάποιου άλλου σκηνοθέτη η ταινία δε θα βλεπόταν καν. Χάρη, όμως, στην Μπίερ και την ανθρώπινη ζεστασιά που ενσταλάσσει στην ταινία της, τίποτα από τα παραπάνω δεν παίζει τελικά ρόλο...
Τατιάνα Καποδίστρια
Ινφο
Έρωτας Είναι...(Den Skaldede Frisør) - Σουζάνε Μπίερ,
Δανία/Σουηδία/Ιταλία/Γαλλία/Γερμανία, 2012,116'
Δημοτικό Θέατρο Αλεξανδρούπολης
Ώρα:21.30
Δανία/Σουηδία/Ιταλία/Γαλλία/Γερμανία, 2012,116'
Δημοτικό Θέατρο Αλεξανδρούπολης
Ώρα:21.30
Σκηνοθεσία
Σουζάνε Μπίερ
Σενάριο
Άντερς Τόμας Γιένσεν, Σουζάνε Μπίερ
Πρωταγωνιστούν
Τρίνε Ντίρχολμ, Πίερς Μπρόσναν, Σεμπάστιαν Γιέσεν, Μόλι
Μπλιξτ Έγκελιντ, Πάπρικα Στιν, Κιμ Μπόντνια