Την τιμή της Ευρώπης θα προσπαθήσει να σώσει μετά τις γιορτές το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τόσο σε σχέση με τα σημερινά Μνημόνια στις χώρες της κρίσης, όσο και με την αυριανή τραπεζική ένωση. Ενδεχομένως η νέα μαχητικότητα των ευρωβουλευτών να σχετίζεται με την έλευση των ευρωεκλογών, ωστόσο, ποτέ δεν είναι αργά για να θυμίσουν οι μοναδικοί απευθείας εκλεγμένοι εκπρόσωποι των λαών της Ευρώπης ότι χρειάζεται και κάτι που λέγεται «δημοκρατική νομιμοποίηση» στη διαδικασία λήψης των αποφάσεων που κρίνουν τις τύχες των ανθρώπων.
Αμέσως μετά τα Φώτα αναμένεται στην Ελλάδα, την Πορτογαλία και την Κύπρο αντιπροσωπεία του Ευρωκοινοβουλίου για δει από κοντά τις επιπτώσεις των Μνημονίων, ενώ την εβδομάδα που πέρασε οι ευρωβουλευτές Ότμαρ Κάρας και Λεμ Χοάνγκ Νγκοκ έδωσαν στη δημοσιότητα το προσχέδιο της έκθεσής τους για τα έργα και τις ημέρες της τρόικας.
Η έκθεσή τους είναι κόλαφος για τους τρεις πυλώνες της τρόικας, Κομισιόν, ΕΚΤ και ΔΝΤ, καθώς τους επισημαίνουν ότι απέτυχαν κι ότι πρέπει να αλλάξουν τη συνταγή. Επιπλέον τους υπενθυμίζουν ότι κάπου θα έπρεπε να λογοδοτούν -και υπενθυμίζουν στο Eurogroup ότι αυτή τη... λεπτομέρεια την έχουν αμελήσει.
Γιατί απέτυχαν; Σύμφωνα με την έκθεση, οι «πρωτοφανείς» μεταρρυθμίσεις, που επέβαλαν στην Ελλάδα για παράδειγμα, δεν οδήγησαν σε προόδους. Κι ενώ ο στόχος ήταν να μειωθεί το δημόσιο χρέος, συνέβη ακριβώς το αντίθετο: μετά την εφαρμογή του προγράμματος το χρέος αυξήθηκε «απότομα». Οι ευρωβουλευτές θυμίζουν τα λάθη που έγιναν στους περιβόητους πολλαπλασιαστές, με αποτέλεσμα η προσπάθεια για δημοσιονομική προσαρμογή να τινάζει στον αέρα κάθε πιθανότητα ανάπτυξης -και βεβαίως να μην επιτυγχάνονται οι δημοσιονομικοί στόχοι. Και ζητούν την αναθεώρηση των Μνημονίων στην κατεύθυνση της χαλάρωσης της λιτότητας, καθώς και τη συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων στη διαμόρφωση των σημερινών και των επόμενων προγραμμάτων δημοσιονομικής προσαρμογής.
Επιπλέον εισηγούνται και αυτοί τη σύσταση ενός Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου, ώστε να μην χρειάζεται στο μέλλον η εμπλοκή του ΔΝΤ στην Ευρώπη.
Η έκθεση αυτή θα πρέπει να περάσει κι από την ολομέλεια της Ευρωβουλής και, εάν στην τελική μορφή της είναι εξίσου μαχητική, ναι μεν δεν πρόκειται να αλλάξει από τη μια μέρα στην άλλη τα Μνημόνια, ωστόσο θα αποτελέσει ένα μοχλό πίεσης σ' αυτή την κατεύθυνση.
Πιο αποφασιστικός, πάντως, είναι ο ρόλος της Ευρωβουλής στα θέματα της τραπεζικής ένωσης, καθώς, εάν δεν αποδεχτεί τον συμβιβασμό στον οποίο κατέληξαν οι υπουργοί Οικονομικών της Ε.Ε., τότε αυτή δεν μπορεί να προχωρήσει. Την ώρα που οι «28» στις Βρυξέλλες έπαιρναν προχθές μια βαθιά ανάσα στη σύνοδο κορυφής, θεωρώντας ότι το θέμα έληξε - έστω με μια τραπεζική ένωση λάιτ, που σε περίπτωση τραπεζικών χρεωκοπιών θα μπορεί να λειτουργήσει πλήρως το νωρίτερο σε δέκα χρόνια- βγήκε ο πρόεδρος της Ευρωβουλής, Μάρτιν Σουλτς, να χαρακτηρίσει «τεράστιο λάθος» την απόφαση του Ecofin και να ζητήσει μια λιγότερο πολύπλοκη διαδικασία για τις μελλοντικές εκκαθαρίσεις τραπεζών, καθώς και περισσότερο κοινοτικό παρά διακυβερνητικό χαρακτήρα στη λήψη των αποφάσεων.
Υπάρχει περίπτωση να σκοντάψει η τραπεζική ένωση στην Ευρωβουλή; Το πιθανότερο είναι ότι οι ευρωβουλευτές στο τέλος θα υποχωρήσουν, καθώς η απόφαση του Ecofin ήταν ομόφωνη και οι πιέσεις από τις χώρες τους να την αποδεχτούν θα είναι μεγάλες. Ωστόσο, μπορεί κατά τη διάρκεια αυτής της διελκυστίνδας να καταλάβουν και οι πολίτες της Ε.Ε. τις εξαιρετικά πολύπλοκες λεπτομέρειες αυτού του νέου εγχειρήματος, που θεωρητικά έχει στόχο να προστατεύει τα κράτη από τις χρεωκοπίες των τραπεζών.
Κάκη Μπαλή - "Αυγή"