Δευτέρα 18 Μαΐου 2015

Η νέα εμφάνιση του μνημείου της Βισβίζη στην Αλεξανδρούπολη και το σοκ του καλλιτέχνη

Της Κικής Ηπειρώτου

«Έχω στενοχωρηθεί πάρα πολύ. Ένιωσα μεγάλη έκπληξη… Αυτού του τύπου η επέμβαση σε ένα έργο είναι καταστροφική». Με αυτά τα λόγια σχολίασε ο γλύπτης Γιώργος Μέγκουλας τη νέα εμφάνιση του μνημείου της Δόμνας και του Χατζηαντώνη Βισβίζη. Το σύμπλεγμα, μετά από εργασίες καθαρισμού που έκανε ο δήμος σε συνεργασία με τη 12η μεραρχία πεζικού, δεν θυμίζει σε τίποτα το έργο του διάσημου γλύπτη.
Η νέα, αστραφτερή μέχρι ενόχλησης, χρυσή όψη του μνημείου έχει προκαλέσει ποικίλα σχόλια τα τελευταία 24ωρα. Πολλά από αυτά είναι αρνητικά, με τη λέξη «κιτς» να ακούγεται διαρκώς, ενώ το κυρίαρχο συναίσθημα, τόσο στους πολίτες, όσο και στον ίδιο τον δημιουργό του, είναι η απορία… Γιατί έγινε αυτό; Πώς το σκέφτηκε η δημοτική αρχή; Ποιος έδωσε την άδεια για μία τέτοια παρέμβαση σε ένα έργο τέχνης;
Η άποψη Λαμπάκη

Με δηλώσεις του στο Θράκη Νετ, ο κύριος δήμαρχος δήλωσε περιχαρής για τη νέα εμφάνιση του μνημείου των Βισβίζιδων, τα αποκαλυπτήρια του οποίου έγιναν στις 24 Μαΐου του 1987. Η κατασκευή του έγινε μετά από πρωτοβουλία του Συλλόγου Αινιτών. Ο κ. Λαμπάκης χαρακτήρισε ως «μία ωραία έκπληξη» την εικόνα των αγαλμάτων, τονίζοντας ότι πλέον ανεδείχθη ο μπρούτζος, κι ότι το μνημείο αστράφτει. Όπως χαρακτηριστικά είπε, «ο στρατηγός ευαισθητοποιήθηκε όταν του ζήτησα να μου δώσει στρατιώτες που μπορούν να δημιουργήσουν ένα καινούριο σύμπλεγμα που φαίνεται ότι τοποθετήθηκε τώρα για πρώτη φορά».

Το σοκ του καλλιτέχνη…

Μιλώντας στη «ΓΝΩΜΗ», ο διάσημος γλύπτης Γιώργος Μέγκουλας, ο οποίος έχει φιλοτεχνήσει περίπου 115 έργα, τα οποία κοσμούν διάφορες περιοχές της Ελλάδας, δεν κρύβει την έκπληξη και την πικρία του. «Ένιωσα μεγάλη έκπληξη… Τέτοιου τύπου επέμβαση σε ένα έργο είναι απλώς καταστροφική. Δεν μιλώ για το αισθητικό του πράγματος, που είναι κάτι υποκειμενικό, αλλά για το τεχνικό μέρος. Δεν είναι τυχαίο που όταν το κατασκευάσαμε τη δεκαετία του ’80, επιλέξαμε την τεχνητή οξείδωση με πατίνα.
Τώρα το γλυπτό έχει απομείνει σκέτος ορείχαλκος. Θα αρχίσει να οξειδώνεται και να αποκτά 100 διάφορα χρώματα, κάτι που επιταχύνεται και από το γεγονός ότι είναι δίπλα στη θάλασσα. Εμείς, όταν το φτιάξαμε, για να αποφύγουμε αυτή την ανεξέλεγκτη οξείδωση, ακολουθήσαμε τη μέθοδο που ακολουθούν σε όλο τον κόσμο σε τέτοια αγάλματα, με την χρήση πατίνας. Η διαδικασία αυτή είναι δύσκολη, απαιτεί υψηλές θερμοκρασίες, της τάξης των 400 βαθμών κελσίου και εξειδικευμένες γνώσεις για να μην καταστραφεί το γλυπτό».
Όπως αναφέρει ο κ. Μέγκουλας δεν επικοινώνησε κανείς από το Δήμο Αλεξανδρούπολης μαζί του, προκειμένου να τον ενημερώσουν ή να ζητήσουν τη βοήθειά του. Εκφράζει την απορία του για το τι μπορεί να ώθησε τους αρμόδιους να «γυαλίσουν» το μνημείο με αυτό τον τρόπο, όταν σε όλο τον κόσμο υπάρχει συγκεκριμένη διαδικασία, που γίνεται μόνο από ειδικούς. «Θα μπορούσαν να απευθυνθούν σ’ εμένα και θα τους βοηθούσα με μεγάλη χαρά. Γνωρίζω πως όταν έχεις ένα πρόβλημα, για παράδειγμα, με την καρδιά σου, πηγαίνεις σε καρδιολόγο. Όχι σε υδραυλικό. Αυτή είναι η πρώτη φορά που συναντώ κάτι τέτοιο, κι ας έχω 115 δημόσια γλυπτά σε όλη την Ελλάδα».
Ο κ. Μέγκουλας σημειώνει ακόμη πως κανονικά θα έπρεπε να προχωρήσει σε καταγγελία, αφού παρά τη νέα εικόνα του γλυπτού, που δεν θυμίζει σε τίποτα την προηγούμενη όψη του, το έργο συνεχίζει να φέρει την υπογραφή του. «Αυτό μπορεί να έχει αντίκτυπο στην επαγγελματική μου ζωή. Άλλωστε, η πνευματική ιδιοκτησία του έργου είναι δική μου». 

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΓΝΩΜΗ