Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2016

Σκάνδαλο ολκής για την ΕΒΖ (;)

Τεράστιο σκάνδαλο κακοδιαχείρισης σε βάρος της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης βγαίνει στο φως μετά από μήνυση που κατατέθηκε την Δευτέρα κατά προηγούμενων διοικήσεων της ΕΒΖ, επιβεβαιώνοντας όσους υποστήριζαν πως η εταιρία οδηγήθηκε στη δεινή οικονομική θέση που βρίσκεται σήμερα εξαιτίας συγκεκριμένων πρακτικών και παραλείψεων, αλλά και τουλάχιστον… ανορθόδοξων επιχειρηματικών κινήσεων.Όπως προκύπτει, σε μόλις δύο περιπτώσεις πελατών (ΓΑΙΑ και ΒΕΛΠΑΖ) η ζημία για την ΕΒΖ ξεπερνά τα 50 εκατομμύρια ευρώ. Αυτό που για οποιαδήποτε επιχείρηση θα φάνταζε τρελό, δηλαδή το να δίνει σε έναν πελάτη της προϊόν, να παίρνει επιταγές που έμεναν ακάλυπτες κι όμως να συνεχίζει τη συνεργασία για χρόνια και το υπόλοιπο των οφειλών να αυξάνεται συνεχώς και αντί να σταματήσει τη δοσοληψία, να υπογράφει συμβόλαια αποκλειστικής συνεργασίας, στην περίπτωση της ΕΒΖ εφαρμόστηκε επανειλημμένα. Πλέον τον λόγο έχει η Δικαιοσύνη η οποία καλείται να εξετάσει τις ευθύνες διοικήσεων, που βρίσκονται αντιμέτωπες με την κατηγορία της απιστίας σε βαθμό κακουργήματος.

Η υπόθεση της ΓΑΙΑ

Όπως αναφέρεται στη μήνυση, η ΕΒΖ συνάπτει στις 4/6/2008 σύμβαση με την εταιρία ΓΑΙΑ με την οποία είχε ήδη συνεργασία. Σύμφωνα με τη σύμβαση αυτή προβλέπεται πιστωτικό όριο 2.500.000 ευρώ για 20.000 τόνους ζάχαρης με συγκεκριμένες εγγυήσεις και τη δυνατότητα αύξησης του ορίου αυτού με αντίστοιχες καλύψεις.
Το εντυπωσιακό είναι πως το πιστωτικό όριο μέσα σε 16 μήνες, με συνεχείς αποφάσεις του Δ.Σ.,  αυξάνεται στα 16.000.000 ευρώ. Στο μεταξύ σύμφωνα με εκθέσεις ελέγχου προκύπτει πως δεν τηρήθηκαν σε κανένα στάδιο οι εγγυήσεις που υπήρχαν στη σύμβαση. Αντιθέτως οι καλύψεις προέρχονταν κατά βάση από επιταγές της ίδιας της εταιρίας, χωρίς να τηρούνται οι όροι που προβλέπονταν στη σύμβαση για εγγυητικές επιστολές τράπεζας και επιταγές τρίτων. Επίσης, παρότι στη σύμβαση δεν υπήρχε η πρόβλεψη για προσημειώσεις υποθήκης ως εξασφαλίσεις, το Δ.Σ. το δέχεται. Υπάρχουν δε αρκετές περιπτώσεις, όπως καταγράφονται στην μηνυτήρια αναφορά, που το σύνολο της απαίτησης της ΕΒΖ από τη ΓΑΙΑ ξεπερνά το πιστωτικό όριο που είχε οριστεί. 
Απόφαση που εγείρει πολλά ερωτηματικά αποτελεί αυτή που έλαβε το Δ.Σ. της εταιρίας στις 31/3/2009 σύμφωνα με την οποία από τότε και στο εξής δε θα πουλά απευθείας σε νέους πελάτες αλλά θα τους παραπέμπει στις εταιρίες ΓΑΙΑ και ΒΕΛΠΑΖ. Για ποιο λόγο η ΕΒΖ να στερεί από τον ίδιο της τον εαυτό το δικαίωμα να έχει και νέες συνεργασίες και αντ’ αυτού να επιλέγει να δουλεύει για τις συγκεκριμένες εταιρίες;
Από το 2009 έως το 2013 η συνεργασία της ΕΒΖ με τη ΓΑΙΑ συνεχίζεται κανονικά και το υπόλοιπο αυξάνεται συνεχώς, με τις εξασφαλίσεις να προέρχονται σχεδόν στο σύνολό τους από επιταγές της ίδιας της εταιρίας. Παρόλα αυτά στο διάστημα αυτό δεν υπάρχει καμία απόφαση από το Δ.Σ. της ΕΒΖ ούτε όσον αφορά τη σύμβαση ούτε όσον αφορά τις συναλλαγές της με τη ΓΑΙΑ. Βέβαια σχετικό πόρισμα της επιτροπής ελέγχου της ΕΒΖ προς τα μέλη του Δ.Σ. (28/11/2011) αναφέρει τις παραβιάσεις των ορίων και τη μη επαρκή κάλυψη της εταιρίας όπως όριζε η σύμβαση. Φτάνει 31/1/2013 για να συζητηθεί στο Δ.Σ. της ΕΒΖ το υπόλοιπο της ΓΑΙΑ και τον Ιούλιο του ίδιου έτους διαπιστώνεται σε συνεδρίαση η αθέτηση των συμβατικών υποχρεώσεων της ΓΑΙΑ. Παρόλα αυτά σχεδόν δύο μήνες μετά (16/9/2013) εγκρίνεται με απόφαση του Δ.Σ. της ΕΒΖ μνημόνιο συνεργασίας με τη ΓΑΙΑ.
Σήμερα σύμφωνα με την έκθεση του στοχευμένου ελέγχου που έγινε, οι απαιτήσεις της ΕΒΖ από τη ΓΑΙΑ φτάνουν τα 38.025.808,98 ευρώ και οι εγγυήσεις που έχει στα χέρια της η εταιρία τα 3.290.000 ευρώ. Έτσι λοιπόν η ζημία της ΕΒΖ από τη συνεργασία με τη ΓΑΙΑ φτάνει τουλάχιστον τα 34.735.808,98 ευρώ.


Η υπόθεση της ΒΕΛΠΑΖ

Σύμφωνα με τη μήνυση, η ΕΒΖ συνάπτει σύμβαση με τη ΒΕΛΠΑΖ με την οποία είχε ήδη συνεργασία, στις 15/11/2008. Σύμφωνα με την σύμβαση, το πιστωτικό όριο ορίζεται στα 6.000.000 ευρώ για 40.000 τόνους ζάχαρης τον χρόνο. Η έκθεση ελέγχου της ίδιας ημέρας δείχνει πως η απαίτηση από την ΒΕΛΠΑΖ ανέρχεται σε 1.192.674,58 ευρώ με καλύψεις -πέρα από επιταγές της εταιρίας και εγγυητικές επιστολές, που υπάρχουν στην σύμβαση- και την προσημείωση υποθήκης που δεν αναφέρεται στη σύμβαση. Το ανοικτό δε υπόλοιπο ξεπερνά τις 830.000 ευρώ που υπερδιπλασιάζεται σε δύο σχεδόν μήνες. Παρόλα αυτά το Δ.Σ. της ΕΒΖ αποφασίζει και εγκρίνει τα πιστωτικά υπόλοιπα της εταιρίας αναφέροντας μάλιστα πως τηρούνται οι αναλογικές καλύψεις.
Ακολουθεί στις 31/3/2009 η απόφαση του Δ.Σ. να μην πουλά απευθείας σε νέους πελάτες αλλά να τους παραπέμπει σε ΓΑΙΑ και ΒΕΛΠΑΖ. Τη μέρα εκείνη το ανοικτό υπόλοιπο της εταιρίας προς την ΕΒΖ ανέρχεται σε 2.467.735,93 ευρώ. Τα επόμενα τέσσερα χρόνια το Δ.Σ. της ΕΒΖ δε λαμβάνει καμία απόφαση σχετικά με τη σύμβαση με τη ΒΕΛΠΑΖ ενώ η συνεργασία συνεχίζεται και το υπόλοιπο φτάνει στις 31/3/2013 τα 13.534.824,34 ευρώ με καλύψεις κυρίως από επιταγές της εταιρίας. Αν και το θέμα δεν έρχεται προς συζήτηση στο διάστημα αυτό, υπάρχει πόρισμα αλλά και εμπιστευτικό σημείωμα της επιτροπής ελέγχου της ΕΒΖ προς τα μέλη του Δ.Σ. όπου αναφέρονται οι παραβιάσεις των ορίων και η μη επαρκής κάλυψη της εταιρίας όπως όριζε η σύμβαση. Το υπόλοιπο της ΒΕΛΠΑΖ όσο και αυτό της ΓΑΙΑ τίθεται σε συζήτηση στις 31/1/2013 και λίγους μήνες μετά (10/7/2013) αποφασίζεται η καταγγελία της σύμβασης με τη ΒΕΛΠΑΖ.
Σήμερα οι απαιτήσεις της ΕΒΖ από τη ΒΕΛΠΑΖ είναι 15.852.669,85 ευρώ με τις εγγυήσεις να φτάνουν σε 593.470 ευρώ. Συνεπώς η ζημία της ΕΒΖ από τη συνεργασία με τη ΒΕΛΠΑΖ ανέρχεται τουλάχιστον σε 15.259.199,85 ευρώ.