Του Ευριπίδη Ταρασίδη - Στο Κόκκινο Καβάλας
Στην έκθεση του 2016, ο ΟΟΣΑ κατέληξε στο γεγονός ότι η Ελλάδα
έχει μικρότερο ποσοστό δημοσίων υπαλλήλων επί των ιδιωτικών από τον μέσο όρο των χωρών του (καταλαμβάνει την 10η θέση μεταξύ των 19 χωρών του οργανισμού). Δεν θα περίμενε κάποιος την έκθεση αυτή για να αντιληφθεί ότι η Υγεία και η Παιδεία, δηλαδή οι προμετωπίδες του δημόσιου συστήματος παροχής υπηρεσιών, είναι υποστελεχωμένες. Σημαντικό ρόλο σ’ αυτό έπαιξαν οι διατάξεις των μνημονίων που, μέχρι το 2014, υποχρέωναν το δημόσιο να προσλαμβάνει 1 υπάλληλο για κάθε 10 αποχωρήσεις, φαινόμενο που δημιούργησε τεράστιες τρύπες που σήμερα γίνεται προσπάθεια να καλυφθούν. Μάλιστα, στην έρευνα που έκανε ο υποδιοικητής της 4ης ΥΠΕ, Δημήτρης Τσαλικάκης στο πλαίσιο της μεταπτυχιακής του εργασίας, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το 98% των διοικητών των δημόσιων νοσοκομείων της χώρας έχουν να αντιμετωπίσουν (ακόμα και σήμερα που γίνονται μετά από πολλά χρόνια προσλήψεις) την έλλειψη προσωπικού, ακόμα και ιατρικού.
Άρα το πρώτο κρατούμενο είναι τα κενά που υπάρχουν σε Παιδεία και Υγεία και πρέπει να καλυφθούν.
Το δεύτερο κρατούμενο είναι τα λεγόμενα του κ. Χατζηδάκη, ο οποίος, για να κατευνάσει προκαταβολικά τις όποιες προκύπτουσες αντιδράσεις σχετικά με την επαναφορά του μνημονιακού μέτρου 1 προς 5, σημείωσε ότι οι προσλήψεις θα γίνονται στους τομείς της Παιδείας, της Υγείας και της Ασφάλειας.
Σύμφωνα με την εικόνα του δημοσίου σήμερα, τα μαθηματικά του κ. Χατζηδάκη δεν βγαίνουν. Στην απογραφή για το 2018 οι δημόσιοι υπάλληλοι (πλην των ΝΠΙΔ) με μόνιμη σχέση εργασία είναι 565.324. Απ’ αυτούς οι 166.408 είναι στο Υπουργείο Παιδεία, Έρευνας και Θρησκευμάτων (περίπου το 30%), οι 79.376 στο Υπουργείο Υγείας (περίπου το 14%) και οι 63.595 στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη (περίπου το 11%). Αθροιστικά λοιπόν, καλύπτουν περίπου το 55% του τακτικού προσωπικού που απασχολείται στο χώρο του δημοσίου.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Μητρώου Ανθρώπινου Δυναμικού Ελληνικού Δημοσίου, το 2018 αποχώρησαν/συνταξιοδοτήθηκαν 8.804 υπάλληλοι. Απ’ αυτούς οι 2.427 απ’ το Υπουργείο Παιδείας, οι 1.813 απ’ το Υπουργείο Υγείας και οι 198 απ’ το Προστασίας του Πολίτη. Συνολικά λοιπόν, αποχώρησαν από τους τρεις τομείς που δεν θέλει να «πειράξει» η ΝΔ, άρα να διατηρήσει τουλάχιστον τις θέσεις που υπάρχουν ήδη (και όπως τονίστηκε είναι λιγότερες απ’ όσες απαιτούνται) 4.438 υπάλληλοι, σχεδόν οι μισοί. Να σημειωθεί ότι οι αποχωρήσεις του 2018 είναι οι λιγότερες των τελευταίων ετών, αναλογιζόμενοι ότι το 2014 αποχώρησαν 28.469 υπάλληλοι, ενώ το 2016, 9.810.
Παίρνοντας την ιδανική περίπτωση ότι το ισοζύγιο αποχωρήσεων των τομέων Παιδείας και Υγείας σε σχέση με τους υπόλοιπους τομείς δεν αλλάζει, για να καλυφθούν τα 4.438 κενά που δημιουργήθηκαν θα πρέπει να αποχωρήσουν άλλοι 17.752 υπάλληλοι (για κάθε μία αποχώρηση, αναμένονται άλλες τέσσερις ώστε να «ενεργοποιηθεί» το μέτρο 1 προς 5). Άρα, θα πρέπει να μην αποχωρήσει κανένας δημόσιος υπάλληλος Παιδείας-Υγείας τον επόμενο μετρήσιμο χρόνο και είτε να απολυθούν 4 φορές παραπάνω υπάλληλοι απ’ ό,τι το 2018 ή να υπάρχει αναμονή τεσσάρων χρόνων για να καλυφθούν πλήρως οι θέσεις . Σημείωση: όχι για να καλυφθούν τα οργανικά κενά, αλλά τα κενά που θα προκληθούν από τις αποχωρήσεις.
Υπάρχει βέβαια και ένα άλλο δεδομένο: αυτό των απολύσεων και/ή της παραχώρησης υπηρεσιών σε ιδιώτες. Όπως και να ‘χει, με μαθηματική ακρίβεια το δημόσιο θα οδηγηθεί σε περαιτέρω συρρίκνωση που θα επηρεάσει και τους νευραλγικούς τομείς υπηρεσιών Υγείας, Παιδείας και Ασφάλειας. Και το σίγουρο είναι ότι σε περίπτωση που κερδίσει τις εκλογές η ΝΔ θα ανοίξουν οι πόρτες στην ιδιωτική πρωτοβουλία για να καλύψει τα κενά του 1 προς 5, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.