Του Δημήτρη Τσίρκα
Το σκάνδαλο στην περίπτωση Κορκονέα – Σαραλιώτη δεν είναι η απόφαση του εφετείου που αθωώνει τον ένα και μειώνει την ποινή στον άλλο. Με δεδομένη τη διαχρονική ασυλία που απολαμβάνουν οι αστυνομικοί και οι ακροδεξιοί παρακρατικοί όταν εγκληματούν, το σκάνδαλο ήταν η πρωτόδικη απόφαση που καταδίκασε τον Κορκονέα σε ισόβια χωρίς ελαφρυντικό για δολοφονία και τον Σαραλιώτη σε δεκαετή φυλάκιση ως συνεργό.
Η καταδίκη αυτή επιβλήθηκε ξεκάθαρα λόγω της εξέγερσης του Δεκέμβρη που δεν επέτρεψε στον σκληρό πυρήνα του κράτους (δικαστική εξουσία) να καλύψει δύο δικούς του (αστυνομικούς), όπως το έχει κάνει πλείστες άλλες φορές στο παρελθόν. Τρομοκρατημένο από την ξαφνική εισβολή των εξαγριωμένων μαζών στο προσκήνιο, επέλεξε να θυσιάσει δύο κατώτερα εργαλεία του για να αποτρέψει τα χειρότερα. Ήταν η δικαιοσύνη του εξεγερμένου πλήθους, όχι του κράτους και της εξουσίας.
Το σκάνδαλο στην περίπτωση Κορκονέα – Σαραλιώτη δεν είναι η απόφαση του εφετείου που αθωώνει τον ένα και μειώνει την ποινή στον άλλο. Με δεδομένη τη διαχρονική ασυλία που απολαμβάνουν οι αστυνομικοί και οι ακροδεξιοί παρακρατικοί όταν εγκληματούν, το σκάνδαλο ήταν η πρωτόδικη απόφαση που καταδίκασε τον Κορκονέα σε ισόβια χωρίς ελαφρυντικό για δολοφονία και τον Σαραλιώτη σε δεκαετή φυλάκιση ως συνεργό.
Η καταδίκη αυτή επιβλήθηκε ξεκάθαρα λόγω της εξέγερσης του Δεκέμβρη που δεν επέτρεψε στον σκληρό πυρήνα του κράτους (δικαστική εξουσία) να καλύψει δύο δικούς του (αστυνομικούς), όπως το έχει κάνει πλείστες άλλες φορές στο παρελθόν. Τρομοκρατημένο από την ξαφνική εισβολή των εξαγριωμένων μαζών στο προσκήνιο, επέλεξε να θυσιάσει δύο κατώτερα εργαλεία του για να αποτρέψει τα χειρότερα. Ήταν η δικαιοσύνη του εξεγερμένου πλήθους, όχι του κράτους και της εξουσίας.
Τώρα όμως ο Δεκέμβρης δεν είναι παρά μια θολή ανάμνηση, δεν φοβίζει
πια την εξουσία. Σε μεγάλο βαθμό μάλιστα έχει επικρατήσει η αντιδραστική
αποτίμησή του, αυτή των δεξιών και ακροκεντρώων διανοούμενων, που τον
ήθελαν ένα παράλογο και καταστροφικό ξέσπασμα βίας και ανομίας. Στη νέα
λοιπόν, συνθήκη της νικηφόρας αντιεξέγερσης, το εφετείο επανήλθε στην
πεπατημένη, αθωώνοντας τον Σαραλιώτη και αποφυλακίζοντας τον Κορκονέα.
Η τάξη των ισχυρών και των μαντρόσκυλών τους αποκαταστάθηκε, το δίκαιό τους ποδοπάτησε για μία ακόμη φορά τη δικαιοσύνη. Ο Γρηγορόπουλος προστίθεται και αυτός στα αμέτρητα θύματα της δικής μας πλευράς που μια μελλοντική εξέγερση καλείται να λυτρώσει. Γιατί αργά η γρήγορα, ο Άγγελος της Ιστορίας θα υπερνικήσει τη θύελλα που τον ωθεί ακατάπαυστα προς το μέλλον, ενόσω τα ερείπια του παρελθόντος και του παρόντος συσσωρεύονται μπροστά στα πόδια του. Και τότε θα ξυπνήσει τους νεκρούς και θα ξαναστήσει τα χαλάσματα. Το μέλλον δεν ανήκει στους Κορκονείς αλλά στους Αλεξανδρόπουλους.
Η τάξη των ισχυρών και των μαντρόσκυλών τους αποκαταστάθηκε, το δίκαιό τους ποδοπάτησε για μία ακόμη φορά τη δικαιοσύνη. Ο Γρηγορόπουλος προστίθεται και αυτός στα αμέτρητα θύματα της δικής μας πλευράς που μια μελλοντική εξέγερση καλείται να λυτρώσει. Γιατί αργά η γρήγορα, ο Άγγελος της Ιστορίας θα υπερνικήσει τη θύελλα που τον ωθεί ακατάπαυστα προς το μέλλον, ενόσω τα ερείπια του παρελθόντος και του παρόντος συσσωρεύονται μπροστά στα πόδια του. Και τότε θα ξυπνήσει τους νεκρούς και θα ξαναστήσει τα χαλάσματα. Το μέλλον δεν ανήκει στους Κορκονείς αλλά στους Αλεξανδρόπουλους.