Τι να ευχηθώ;

Τώρα πια οι διαδικτυακές αγορές κατευθύνονται σε κάποιο γειτονικό λόκερ και οι διανομείς δεν μπορούν να ενισχύουν τον πενιχρό μισθό τους με κάποιο φιλοδώρημα. Μία επιχείρηση διανομής συνεχίζει να φέρνει τις παραγγελίες στο σπίτι και είχα αποκτήσει μια οικειότητα με τον ευγενέστατο νέο άνδρα που με έπαιρνε τηλέφωνο και ρωτούσε «κύριε Γιώργο είστε σπίτι, να σας φέρω ένα δέμα;» Πριν από δύο μήνες μου έφερε το δέμα άλλος: «Όχι, δεν βρήκε καλύτερη δουλειά ο προηγούμενος, τον απέλυσαν. Τώρα είμαστε με μηνιαίες συμβάσεις και δεν μας κρατάνε περισσότερο». Οι νέοι/νέες υπάλληλοι στο ακριβό κατάστημα τροφίμων από το οποίο αγοράζω κάστανα για ψήσιμο και φράουλες για τη χριστουγεννιάτικη πάβλοβα αλλάζουν συνεχώς. Χθες μου εξήγησαν χαμογελώντας ότι θα είναι ανοιχτά Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά από τις 7 το πρωί, όπως όλες τις μέρες του χρόνου. Χαίρονται, γιατί έχουν δουλειά.
Τα δύο πολύ νεαρά αγόρια που μου έφεραν εξαντλημένα και διψασμένα το πλυντήριο στις 7 το βράδυ μου είπαν πως αρχίζουν δουλειά στις 5 το πρωί. Ο ένας έμοιαζε 18 ετών, αλλά ο άλλος έδειχνε μικρότερος. «Πόσο είσαι αγόρι μου; Είμαι δεκαοχτώ», αλλά δεν με έπεισε. Ο νεαρής ηλικίας πολύ καλός υδραυλικός, που δουλεύει με τον πατέρα του, μού είπε για το μεταπτυχιακό που έκανε στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, για τα χαμένα 8 χρόνια σε σπουδές και για τα 350€ που του ζητούν αύξηση στο νοίκι του μικρού διαμερίσματος. Η πολύ εξυπηρετική υπάλληλος σε πρώην δημόσια επιχείρηση κοινωνικής ωφέλειας μας διευκρίνισε πως είναι ενοικιαζόμενη υπάλληλος.
Πόσα παιδιά του σχολείου ζουν στο όριο της φτώχειας και κάτω από αυτό; Χωρίς ηλεκτρικό, χωρίς διαδίκτυο, χωρίς πρωινό γεύμα; Κι όταν τα αδιέξοδα τα οδηγούν στην παραβατικότητα, χωρίς καμιά κοινωνική μέριμνα, τους φορούν χειροπέδες πίσω από την πλάτη και τα κλείνουν στη φυλακή.
Τι να ευχηθώ σε μια κοινωνία που τα παιδιά της εξωθούνται σε πολεμικές συγκρούσεις με γειτονικούς λαούς;
Τι να ευχηθώ σε μια κοινωνία, στην οποία τα μόνα παιδιά που έχουν μέλλον είναι τα «ξέρεις ποιος είμαι εγώ;».
Τι να ευχηθώ σε μια κοινωνία που είναι υπερήφανη για τον Πιερρακάκη και την νέα φρεγάτα;
Ίσως μόνο καλή υγεία, για να μην πέσουμε στα δόντια του Άδωνι.

Γιώργος Θαλάσσης
τ. Γυμνασιάρχης Σχολής Μωραΐτη
τ. Γενικός Γραμματέας της Βουλής
διδάκτωρ Πανεπιστημίου της Οξφόρδης