Η κρίση που διέρχεται σήμερα η Δύση δεν είναι μόνο
οικονομική, αλλά και δημοκρατική, υποστηρίζει σε άρθρο του στη βρετανική
εφημερίδα «Γκάρντιαν» ο σλοβένος μαρξιστής φιλόσοφος Σλαβόι Ζίζεκ.
Η ανωτέρω διαπίστωση θα αποτελούσε ενδεχομένως «κοινό τόπο»,
αν δεν προερχόταν από έναν από τους πιο ρηξικέλευθους- ακόμα και αμφιλεγόμενο,
για πολλούς- διανοητές της σύγχρονης πολιτικής σκέψης.
Με αφετηρία τη δύσκολη, επίπονη, θα έλεγε κανείς, διαδικασία
μετάβασης των πρώην κομμουνιστικών χωρών στην οικονομία της «ελεύθερης αγοράς»,
ο Ζίζεκ χαράσσει παράλληλες γραμμές με τα όσα βιώνει σήμερα η ευρωπαϊκή Δύση.
Σχολιάζοντας, με ύφος ειρωνικό, τη συστηματική απόρριψη των
δημοψηφισμάτων, υπό το πρόσχημα της σύγκρουσης των συνταγματικών αξιών (από τη
Ρουμανία του…Τσαουσέσκου, έως τη σημερινή Σλοβενία με αναφορές στην Ελλάδα του Γιώργου
Παπανδρέου), την κρατούσα «αντίληψη ότι η πλειοψηφία δεν είναι σε θέση
να λάβει αποφάσεις, γιατί αγνοεί τις καταστροφικές συνέπειες…των αιτημάτων της»,
ο μαρξιστής φιλόσοφος καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «η δυσπιστία έναντι της
δημοκρατίας», χαρακτηριστικό έως πρότινος των αναπτυσσόμενων ή
μετα-κομμουνιστικών καθεστώτων, «κερδίζει πλέον έδαφος στην ίδια την
αναπτυγμένη Δύση», την ώρα που «η κυβερνώσα ελίτ μοιάζει να τα χει
χαμένα» (παράδειγμα οι παράλογες απαιτήσεις του Διεθνούς Νομισματικού
Ταμείου προς την Ελλάδα, όπως λέει).
«Στην Ευρώπη σήμερα οι τυφλοί οδηγούν τους τυφλούς»,
καταλήγει ο μαρξιστής φιλόσοφος (παραπέμποντας στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο,
ιε΄, 14, : «τυφλός δεν τυφλόν εάν οδηγή, αμφότεροι εις βόθυνον πεσούνται»,
δηλαδή, αν ο τυφλός οδηγεί τυφλό και οι δύο θα πέσουν σε βαθύ λάκκο).
Αξίζει να ακολουθήσει κανείς όλη τη συλλογιστική του Ζίζεκ,
όπως εκτίθεται στον βρετανικό «Γκάρντιαν».