Ήταν ο «ιερέας του πεζοδρομίου», ο «κόκκινος ιερέας», ο ανατρεπτικός, μεταρρυθμιστής, επαναστάτης πατέρας Γκάλο που τραγουδούσε τον περασμένο Δεκέμβριο το διάσημο παρτιζάνικο Bella Ciao μέσα στην εκκλησία στην πρωτεύουσα της Λιγουρίας.
Το τραγούδι των Ιταλών παρτιζάνων ενάντια στο φασισμό είναι ύμνος αντίστασης έως σήμερα, έχει διασκευαστεί εκατοντάδες φορές και έχει «ταξιδέψει» σε όλο τον κόσμο συμβολίζοντας τον αγώνα της αντίστασης.
Όμως, δεν συμβαίνει συχνά το Bella Ciao να τραγουδιέται από έναν ιερέα και τους πιστούς στη λήξη της θείας λειτουργίας. Εκεί οφείλεται και η τεράστια επιτυχία του σχετικού βίντεο της 8ης Δεκεμβρίου του 2012 με τον πατέρα Γκάλο να τραγουδά το Bella Ciao κουνώντας ένα κόκκινο ύφασμα.
Ο Αντρέα Γκάλο γεννήθηκε στη Γένοβα τον Ιούλιο του 1928 και ακολούθησε φιλοσοφικές σπουδές.
Μετά τις σπουδές του στη Ρώμη και μία ιεραποστολή στη Βραζιλία, επέστρεψε στη Γένοβα ιδρύοντας τη δεκαετία του '70 την κοινότητα του Σαν Μπενεντέτο αλ Πόρτο για να φιλοξενήσει τους φτωχούς και τους περιθωριοποιημένους, ναρκομανείς, πόρνες και αστέγους, «όλους τους τελευταίους», όπως έλεγε.
Ο Αντρέα Γκάλο, θυμούνται τα ιταλικά μέσα ενημέρωσης, προσπάθησε όλη τη ζωή του να ανοίξει την πόρτα της Εκκλησίας στους περιθωριοποιημένους, να δώσει μάχη για την εργασία, το δικαίωμα στην υπηκοότητα για τους ξένους, να υπερασπίσει τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων, να στηρίξει τους αδύναμους.
«Η βοήθεια στους τελευταίους είναι καθήκον» έλεγε ο «ιερέας των τελευταίων».
Ευαγγελία Μπίφη