Στα πλαίσια της συμμαχίας Δύσης – ΕΣΣΔ, αυτός που έδωσε τις μεγάλες μάχες, τους πολλούς νεκρούς, αυτός που τελικά κατατρόπωσε το ναζιστικό θηρίο και διασφάλισε τη Δημοκρατία στην Ευρώπη και τον κόσμο όλο, που έδωσε πνοή στα Εθνικοαπελευθερωτικά Κινήματα όλου το κόσμου ήταν ο σοβιετικός λαός, που σήμερα δυστυχώς δεν υπάρχει ως τέτοιος, θύμα κι αυτός των αγορών και της ατομικής ιδιοποίησης του πλούτου που παράγεται κοινωνικά.
Κι όμως οι συνθήκες που τον έκαναν να ξεσπάσει, το ξαναμοίρασμα του κόσμου, η νέα τάξη πραγμάτων είναι σα να επαναλαμβάνονται όπως επαναλαμβάνονται κι οι κυκλικές κρίσεις του καπιταλισμού, αιώνια νομοτέλειά του και ευκαιρία για πλουτισμό των ιμπεριαλιστών πάνω στα πτώματα των λαών. Νιώθουμε στο πετσί μας την ιμπεριαλιστική επίθεση ποικιλοτρόπως, μέσα από το ξεπούλημα, όχι ξεπούλημα κανονική παράδοση, του πλούτου της Χώρας στο οποίο πρωταγωνιστεί η δήθεν ισότιμη αλλά στην πραγματικότητα δουλική αστική μας τάξη, χωρίς αυτή η εθελοδουλία της να την απαλλάσσει από οποιαδήποτε ευθύνη, την εντός τριών ετών απώλεια των εργασιακών δικαιωμάτων που κατακτήθηκαν με αγώνες και αίμα μέσα σε εκατό χρόνια και πλέον, την άνοδο του ναζισμού που χρόνια ήταν κρυμμένος μέσα στα καθεστωτικά κόμματα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ μη τολμώντας να ξεμυτίσει, την για πρώτη φορά μετά το 1898 νομική απώλεια της Εθνικής Ανεξαρτησίας της Χώρας ασμένως εκ μέρους της αστικής μας τάξης για χάρη της επιβίωσης της, μιας αστικής τάξης που ονειρεύτηκε να γίνει ιμπεριαλιστική, να είναι κι αυτή στον σκληρό πυρήνα του Ευρώ αλλά το μόνο δικαίωμα που της έδωσαν οι ιμπεριαλιστές πάτρωνές της είναι να παράγει φράουλες και τουρισμό και να ρίχνει στάχτη στα μάτια του λαού ότι πρόκειται για βαριά βιομηχανία.
Όχι μόνο δεν θα ξεχάσουμε ποτέ αλλά θα πολεμούμε για μια ζωή το φασισμό, την πιο αυταρχική μορφή καπιταλισμού που επιβάλλεται όταν αυτός πεθαίνει, μήπως και πάρει παράταση ζωής, προσπαθώντας να πείσουμε όλους τους δημοκρατικούς ανθρώπους να παλέψουν εναντίον του και να κατανοήσουν ότι όσο υπάρχει καπιταλισμός θα γεννιέται κι ο φασισμός.
Μας είπαν παλιά ότι για το φασισμό ευθύνεται ο κομμουνισμός, ότι ο φασισμός γεννήθηκε ως αντίδραση των μεσαίων στρωμάτων απέναντι στον «κομμουνιστικό κίνδυνο» κι ότι αν δεν γινόταν η Οκτωβριανή Επανάσταση δεν θα εμφανιζόταν κι ο φασισμός. Ψέματα! Διαψεύστηκαν οικτρά! Σήμερα ο φασισμός θεριεύει χωρίς να υπάρχει κανένας ορατός «κομμουνιστικός κίνδυνος», αποδεικνύοντας ότι είναι η τελευταία επιλογή του καπιταλισμού πριν το θάνατό του, ο μόνος τρόπος για να διαιρέσει τους εργαζόμενους και να πάρει πίσω ό,τι κατέκτησαν τόσα χρόνια. Αιωνία θα ‘ναι η μνήμη του και για την τεχνολογική επανάσταση που έφερε και για τις δολοφονίες, τη φτώχια και τη δυστυχία σε μαζική κλίμακα προκειμένου να κρατηθεί στη ζωή από την αρχή της ύπαρξής του αλλά κυρίως στα τελευταία χρόνια της ιστορικής του διαδρομής. Αιωνία θα ‘ναι η μνήμη του αρκεί να τελειώσουμε επιτέλους μαζί του.
Δεν ξεχνάμε τι χρώμα είχε η σημαία που υψώθηκε στο Ράιχσταγκ στις 30-4-1945. Τιμούμε τον ένδοξο Κόκκινο Στρατό και τα κινήματα Αντίστασης στις Κατεχόμενες Χώρες με πρώτους το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και το Γιουγκοσλαβικό Απελευθερωτικό Στρατό. Δεν ξεχνάμε ότι οι αστικές τάξεις των Χωρών της Ευρώπης συνεργάστηκαν με τον κατακτητή και οι πολιτικές ηγεσίες είτε την κοπάνησαν αφήνοντας το λαό στο έλεος του κατακτητή είτε έγιναν φερέφωνά του.
Πηγή: antrikos.wordpress.com