Του Νίκου Κουνενή (Μέρες του ’41 στα δημόσια μέσα ενημέρωσης)
Ο βόμβος που ακούστηκε στο ραδιόφωνο, το σκοτάδι που έπεσε στις τηλεοπτικές οθόνες επαναλαμβάνουν, διόλου τυχαία, την αντίστοιχη πρακτική των ναζί τότε που εισέβαλλαν στην Ελλάδα.
Δυστυχώς η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται σαν φάρσα, που έλεγε και ο Μαρξ, αλλά σαν τραγωδία, με βασικά συστατικά της την πλήρη κατάργηση του Συντάγματος και των ελάχιστων, έστω, δημοκρατικών εγγυήσεων που μέχρι πρότινος παρείχε το ούτως ή άλλως βαθύτατα ταξικό πολιτικό σύστημα.
Ούτε οι χούντες, οι δικές μας αλλά και αυτές των άλλων χωρών δεν αποτόλμησαν μια τέτοια φαιά, εμετική πράξη, όπως η απόφαση του ακροδεξιού μορφώματος που κυβερνά αυτή τη χώρα, με τη συναίνεση των δυο εταίρων του που με την πλήρη μέχρι σήμερα συναίνεσή τους επέτρεψαν την πλήρη φασιστικοποίηση της πολιτικής ζωής του τόπου, ως προυπόθεση για την φτωχοποίηση, σε βαθμό εξόντωσης, της έμψυχης συνιστώσας της, του λαού.
Οι γκαιμπελικού ύφους και περιεχομένου δηλώσεις του Αντώνη Σαμαρά, για την αυθαίρετη, αντισυνταγματική, και μη διαθέτουσα καν τη δεδηλωμένη πλειοψηφία πράξη νομοθετικού περιεχομένου βάσει της οποίας η ΕΡΤ κλείνει για να μετατραπεί σύντομα σε νέα, ασφυκτικά ελεγχόμενη, ΥΕΝΕΔ αποδεικνύει περίτρανα του λόγου το αληθές.
Η ΕΡΤ δεν είναι δική τους, δική μας είναι. Εμείς την πληρώνουμε μέσω της ΔΕΗ, εμείς τη βλέπουμε, εμείς αναγνωρίζουμε σ’ αυτήν την ουσία, την όποια πολυφωνία, τον πολιτισμό που προσφέρει.
Κάτω τα χέρια από την ΕΡΤ, φαιόχρωμα κοράκια. Όλοι στην αγώνα για την άμεση επαναλειτουργία της, την άμεση επαναπρόσληψη των εργαζομένων, την άμεση ανατροπή της φασιστικοποίησης της δημόσιας ζωής και των απεχθών πολιτικών εκφραστών της, των συναποτελούντων την τρόικα εσωτερικού. Ο μόνος χαμένος αγώνας είναι αυτός που δεν γίνεται. -