Του Γιώργου Πανταζίδη
Πέρασε από … χίλια κύματα, περιπέτειες και ταλαιπωρία για να φτάσει στον προορισμό του. Έφτασε στον τόπο διεξαγωγής του ντέρμπι μετά από …1,5 ημέρα. Είχε τον ηγέτη του τον Ιβάν Ράιτς με πρόβλημα στη μέση, απόρροια της παγωνιάς που επικρατούσε το βράδυ του Σαββάτου, την ώρα προπόνησης στο κλειστό γυμναστήριο Αλεξανδρούπολης, λόγω … προβλήματος σε σωλήνα του γηπέδου (ως πότε θα ταλαιπωρεί τον αθλητισμό μας το πεπαλαιωμένο γυμναστήριο της πρωτεύουσας του Έβρου;).
Πέρασε από … χίλια κύματα, περιπέτειες και ταλαιπωρία για να φτάσει στον προορισμό του. Έφτασε στον τόπο διεξαγωγής του ντέρμπι μετά από …1,5 ημέρα. Είχε τον ηγέτη του τον Ιβάν Ράιτς με πρόβλημα στη μέση, απόρροια της παγωνιάς που επικρατούσε το βράδυ του Σαββάτου, την ώρα προπόνησης στο κλειστό γυμναστήριο Αλεξανδρούπολης, λόγω … προβλήματος σε σωλήνα του γηπέδου (ως πότε θα ταλαιπωρεί τον αθλητισμό μας το πεπαλαιωμένο γυμναστήριο της πρωτεύουσας του Έβρου;).
Είχε και την διαιτησία όχι ιδιαίτερα φιλική μαζί του. Ε, με
όλα αυτά, ο βαθμός που απέσπασε ο Εθνικός στη Σύρο από τον Φοίνικα, ήταν σαν … νίκη. Σκέτο χρυσάφι. Πόσο μάλλον δε, αν αναλογιστεί κανείς ότι η ομάδα
του Σάκη Μουστακίδη δεν έπιασε τα γνωστά καλά στάνταρ απόδοσης και είχε αρκετά
προβλήματα στην υποδοχή αλλά και στην σταθερότητα της απόδοσής της.
Τι κι αν έχασε το αήττητο (Άραγε θα μπορούσε να κερδίζει πάντα;). Ο Εβρος παραμλενει στην κορυφή. Και ο Εθνικός λοιπόν, έδειξε ότι έχει μέταλλο νικητή. Εστω και στα δύσκολα.
Τι κι αν έχασε το αήττητο (Άραγε θα μπορούσε να κερδίζει πάντα;). Ο Εβρος παραμλενει στην κορυφή. Και ο Εθνικός λοιπόν, έδειξε ότι έχει μέταλλο νικητή. Εστω και στα δύσκολα.