Τις ιδιαιτερότητες που καθιστούν απαραίτητη την απρόσκοπτη λειτουργία του Δασαρχείου Διδυμοτείχου επισημαίνει σε ερώτησή του προς τους αρμόδιους υπουργός ο βουλευτής Έβρου της Νέας Δημοκρατίας Αλέξανδρος Δερμεντζόπουλος. Αφορμή για την ερώτηση, η πρόταση του Σώματος Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης περί κατάργησης συνολικά 80 Δασαρχείων σε όλη την Ελλάδα και συγχώνευσής τους με τις Διευθύνσεις Δασών που εδρεύουν στις πρωτεύουσες της κάθε περιφερειακής ενότητας. Όπως επισημαίνεται, το Δασαρχείο Διδυμοτείχου είναι η μόνη Δασική Υπηρεσία από τις τέσσερις του Νομού (3 Δασαρχεία, 1 Διεύθυνση Δασών) που στεγάζεται σε ιδιόκτητο κτίριο και μάλιστα με ιδιαίτερη ιστορική και αρχιτεκτονική αξία.
Ακόμη, έχει υπό την προστασία του 2.020.000 στρέμματα δηλαδή το ήμισυ της
έκτασης του Νομού και εξυπηρετεί αιτήματα πολιτών 87 Τοπικών-Δημοτικών
Κοινοτήτων διεκπεραιώνοντας χιλιάδες υποθέσεις (άδειες ατελούς υλοτομίας,
Κανονισμοί ΕΕ, Άδειες Θήρας, Πράξεις Χαρακτηρισμού, Χορήγηση Δενδρυλλίων κλπ,
συνολικά για το έτος 2013 περισσότερες από 4.000). Άλλωστε, ο νομός Έβρου είναι
ο μεγαλύτερος σε μήκος σε όλη την επικράτεια, με την πρωτεύουσά του στο νότιο
άκρο, έτσι, «η κατάργηση του Δασαρχείου Διδυμοτείχου υπονομεύει επικίνδυνα τον
Δασικό πλούτο του Βορείου Έβρου», αναφέρει στην ερώτησή του ο κ.
Δερμεντζόπουλος.
Σε ό,τι αφορά την ανάγκη διενέργειας της επιθεώρησης, αυτή προέκυψε από το μεγάλο αριθμό καταγγελιών πολιτών που υποβάλλονται στο Σ.Ε.Ε.Δ.Δ., οι οποίοι αναφέρουν προβλήματα στην εξυπηρέτησή τους από τις δασικές Υπηρεσίες που αφορούν κυρίως μεγάλες καθυστερήσεις για τη διεκπεραίωση υποθέσεων τους και παραλείψεις οφειλομένων ενεργειών ως προς την επιτήρηση και προστασία των δασών και των εν γένει δασικών εκτάσεων, όπως αναφέρει στην έκθεση της η παραπάνω αρχή.
Σε ό,τι αφορά την ανάγκη διενέργειας της επιθεώρησης, αυτή προέκυψε από το μεγάλο αριθμό καταγγελιών πολιτών που υποβάλλονται στο Σ.Ε.Ε.Δ.Δ., οι οποίοι αναφέρουν προβλήματα στην εξυπηρέτησή τους από τις δασικές Υπηρεσίες που αφορούν κυρίως μεγάλες καθυστερήσεις για τη διεκπεραίωση υποθέσεων τους και παραλείψεις οφειλομένων ενεργειών ως προς την επιτήρηση και προστασία των δασών και των εν γένει δασικών εκτάσεων, όπως αναφέρει στην έκθεση της η παραπάνω αρχή.
«Το Σ.Ε.Ε.Δ.Δ. καλώς στοχεύει στην αναβάθμιση των υπηρεσιών
της δασικής υπηρεσίας προς τρίτους όμως δεν άπτεται των πολυσχιδών υπηρεσιών
που καλείται να υπηρετήσει αφού δεν συμπεριλαμβάνει στην μεθοδολογία της
έρευνάς του ουσιαστικά στοιχεία:
1. Η Δασική Υπηρεσία εκτός από τα Δασαρχεία (80) και τις Διευθύνσεις Δασών χωρίς Δασαρχεία (23) συγκροτείται και από τις Διευθύνσεις Δασών με Δασαρχεία (31) όπως και από τις Διευθύνσεις Δασών και Αγροτικών Υποθέσεων (7) των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων της χώρας οι οποίες επιτελούν συντονιστικό, καθοδηγητικό και ελεγκτικό ρόλο και βέβαια συχνά έρχονται σε επαφή με υποθέσεις φυσικών ή νομικών προσώπων ως μεταπρωτοβάθμια διοικητικά όργανα. Η έρευνα του ΣΕΕΔΔ ενώ δεν τις συμπεριλαμβάνει στο ερωτηματολόγιό της εν τούτοις συλλήβδην αποφαίνεται για το σύνολο των Δασικών Υπηρεσιών.
2. Η έρευνα δεν συμπεριλαμβάνει άλλες εξίσου σημαντικές παραμέτρους που αποτελούν θεμελιώδεις βάσεις και αρχές τις Δασικής Πολιτικής τις οποίες οι δασικοί υπάλληλοι καλούνται να υπηρετήσουν με μόνο γνώμονα την επιστημονική τους κατάρτιση, αφού λείπει παντελώς η χάραξη μιας Εθνικής Στρατηγικής, και με τα πενιχρά μέσα και υλικά που διαθέτουν. Δεν χρειάζεται να τις αναπτύξουμε επί του παρόντος διότι είναι προδήλως γνωστές.
3. Στην δικαιοδοσία των Δασαρχείων περιήλθαν εκτός από τους Αγροφύλακες (οι οποίοι έχουν μετεκπαιδευτεί σε Δασοφύλακες) και οι Αγροτικές Υποθέσεις καθιστώντας έτσι το Δασαρχείο πάροχο υπηρεσιών σε γεωγραφική επιφάνεια με ποσοστό πάνω από το 90% της Ελληνικής Επικράτειας, χωρίς ωστόσο να επέλθουν και αντίστοιχες μεταβολές στα οργανογράμματα.
4. Το “Δασαρχείο” αποτελεί το ζωαρχικό δομικό στοιχείο της Δασικής Υπηρεσίας, όλη η Δασική Νομοθεσία εξυφαίνεται γύρω απ’ αυτό, και θα έπρεπε να αποτελεί την αιχμή διαχείρισης των φυσικών πόρων.
Αντί λοιπόν το Σ.Ε.Ε.Δ.Δ. να προτείνει, όπως θα περίμενε ο κάθε σκεπτόμενος νους, την αναβάθμιση των Δασαρχείων (στελέχωσή του με επιπλέον προσωπικό διαφόρων ειδικοτήτων εκτός από Δασολόγους, Δασοπόνους, Δασοφύλακες π.χ. βιολόγοι, νομικοί κ.α., τον εξοπλισμό του με σύγχρονα μέσα, προγράμματα κλπ) αντ’ αυτού μεταξύ των λοιπών προτάσεων καταληκτικά όπου αποφαίνεται ως προς τις Δομές, προτείνει την κατάργηση των (80) Δασαρχείων της χώρας και συγχώνευσή τους με τις Διευθύνσεις Δασών στις οποίες υπάγονται, με έδρα την πρωτεύουσα της κάθε Περιφερειακής Ενότητας και χωρίς ασφαλώς να λάβει υπ’ όψη της τις ιδιαιτερότητες κάθε Νομού τις οποίες τουλάχιστον για το δικό μας γνωρίζουμε όλοι αρκετά καλά».
Η ερώτηση καταλήγει με την υποβολή των εξής ερωτημάτων προς τους υπουργούς Αγροτικής Ανάπτυξης και Διοικητικής Μεταρρύθμισης:
1. Η Δασική Υπηρεσία εκτός από τα Δασαρχεία (80) και τις Διευθύνσεις Δασών χωρίς Δασαρχεία (23) συγκροτείται και από τις Διευθύνσεις Δασών με Δασαρχεία (31) όπως και από τις Διευθύνσεις Δασών και Αγροτικών Υποθέσεων (7) των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων της χώρας οι οποίες επιτελούν συντονιστικό, καθοδηγητικό και ελεγκτικό ρόλο και βέβαια συχνά έρχονται σε επαφή με υποθέσεις φυσικών ή νομικών προσώπων ως μεταπρωτοβάθμια διοικητικά όργανα. Η έρευνα του ΣΕΕΔΔ ενώ δεν τις συμπεριλαμβάνει στο ερωτηματολόγιό της εν τούτοις συλλήβδην αποφαίνεται για το σύνολο των Δασικών Υπηρεσιών.
2. Η έρευνα δεν συμπεριλαμβάνει άλλες εξίσου σημαντικές παραμέτρους που αποτελούν θεμελιώδεις βάσεις και αρχές τις Δασικής Πολιτικής τις οποίες οι δασικοί υπάλληλοι καλούνται να υπηρετήσουν με μόνο γνώμονα την επιστημονική τους κατάρτιση, αφού λείπει παντελώς η χάραξη μιας Εθνικής Στρατηγικής, και με τα πενιχρά μέσα και υλικά που διαθέτουν. Δεν χρειάζεται να τις αναπτύξουμε επί του παρόντος διότι είναι προδήλως γνωστές.
3. Στην δικαιοδοσία των Δασαρχείων περιήλθαν εκτός από τους Αγροφύλακες (οι οποίοι έχουν μετεκπαιδευτεί σε Δασοφύλακες) και οι Αγροτικές Υποθέσεις καθιστώντας έτσι το Δασαρχείο πάροχο υπηρεσιών σε γεωγραφική επιφάνεια με ποσοστό πάνω από το 90% της Ελληνικής Επικράτειας, χωρίς ωστόσο να επέλθουν και αντίστοιχες μεταβολές στα οργανογράμματα.
4. Το “Δασαρχείο” αποτελεί το ζωαρχικό δομικό στοιχείο της Δασικής Υπηρεσίας, όλη η Δασική Νομοθεσία εξυφαίνεται γύρω απ’ αυτό, και θα έπρεπε να αποτελεί την αιχμή διαχείρισης των φυσικών πόρων.
Αντί λοιπόν το Σ.Ε.Ε.Δ.Δ. να προτείνει, όπως θα περίμενε ο κάθε σκεπτόμενος νους, την αναβάθμιση των Δασαρχείων (στελέχωσή του με επιπλέον προσωπικό διαφόρων ειδικοτήτων εκτός από Δασολόγους, Δασοπόνους, Δασοφύλακες π.χ. βιολόγοι, νομικοί κ.α., τον εξοπλισμό του με σύγχρονα μέσα, προγράμματα κλπ) αντ’ αυτού μεταξύ των λοιπών προτάσεων καταληκτικά όπου αποφαίνεται ως προς τις Δομές, προτείνει την κατάργηση των (80) Δασαρχείων της χώρας και συγχώνευσή τους με τις Διευθύνσεις Δασών στις οποίες υπάγονται, με έδρα την πρωτεύουσα της κάθε Περιφερειακής Ενότητας και χωρίς ασφαλώς να λάβει υπ’ όψη της τις ιδιαιτερότητες κάθε Νομού τις οποίες τουλάχιστον για το δικό μας γνωρίζουμε όλοι αρκετά καλά».
Η ερώτηση καταλήγει με την υποβολή των εξής ερωτημάτων προς τους υπουργούς Αγροτικής Ανάπτυξης και Διοικητικής Μεταρρύθμισης:
«Σε τι ενέργειες προτίθενται να προχωρήσουν ώστε να
διασφαλιστεί η απρόσκοπτη λειτουργία της Δασικής Υπηρεσίας, τουλάχιστον στο
Νομό Έβρου, μέσω του θεσμικού σας ρόλου συμβάλλοντας έτσι στην εξασφάλιση της
αειφορίας των φυσικών πόρων και της περιβαλλοντικής παρακαταθήκης που έχουμε
χρέος να αφήσουμε στους απογόνους μας;»