Είχε βραβευθεί με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1999, ενώ για πολλούς ήταν η φωνή της μεταπολεμικής γενιάς της Γερμανίας, που έφερε το βάρος της ενοχής των προγόνων της για τις ακρότητες των Ναζί στην Ευρώπη». Αφότου εκδόθηκε, το 1959, το «Τενεκεδένιο ταμπούρλο», το μυθιστόρημα που έγινε παγκόσμια επιτυχία και μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον Φόλκερ Σλέντορφ, αποσπώντας το Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες και το Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας, ο Γκρας, ο μανιώδης καπνιστής πίπας με το παχύ μουστάκι, δεν σταμάτησε ποτέ να φέρνει τη χώρα του σε αντιπαράθεση με το ναζιστικό παρελθόν της.
«Με ένα και μόνο βιβλίο γέννησε τη μεταπολεμική γερμανική λογοτεχνία», είχε γράψει το γερμανικό περιοδικό «Der Spiegel». Χωρίς τις αδιάκοπες παρεμβάσεις του Γκρας «η Γερμανία θα ήταν μια άλλη Γερμανία» μολονότι ο στοχαστής αυτός «κάποιες φορές μας χτυπούσε στα νεύρα», πρόσθεσε το περιοδικό.
Μεταξύ των γνωστότερων έργων του, γραμμένων σε μια πλούσια και μολαταύτα σαφή γλώσσα, γεμάτη με φαντασία και ειρωνία, ήταν «Η γάτα και το ποντίκι», τα «Σκυλίσια χρόνια», «Ο Μπουτ, το ψάρι», η «Συνάντηση στη Βεστφαλία», ο «Αιώνας μου» και άλλα.
efsyn.gr