Με μαζική συμμετοχή πραγματοποιήθηκε ο ιστορικός περίπατος που διοργάνωσε η Ε.Π. Αν. Μακεδονίας – Θράκης ΚΚΕ με θέμα «ΣΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΣΕ ΣΤΟΝ ΕΒΡΟ». Ο Έβρος έδωσε 6000-10000 μαχητές και υπάρχουν καταγραμμένοι 2500 νεκροί. Απ΄ άκρη σ΄ άκρη του Νομού, τα χωριά έδιναν μαζικά μαχητές και μαχήτριες στο ΔΣΕ. Έγιναν δεκάδες μάχες, συγκρούσεις, σαμποτάζ.
Ο Έβρος ανέλαβε την ευθύνη και το βάρος, με απόφαση του Αργηγείου του ΔΣΕ στην ΑΜ-Θ, της ηρωϊκής Πορείας στο Γράμμο. Μια ταξιαρχία, που ξεκίνησε από τον Έβρο το χειμώνα του ΄48 και μέσα από βουνά, ποτάμια, ενέδρες του εχθρού, μάχες έφτασε τον Αύγουστο ΄48, με πολλές απώλειες. Εκεί ενίσχυσε τις δυνάμεις του ΔΣΕ στο Βίτσι και το Γράμμο.
Στον ιστορικό περίπατο παρευρέθη αντιπροσωπεία της Ε.Π. Αν. Μακεδονίας – Θράκης ΚΚΕ με επικεφαλή τον Γραμματέα περιοχής Παπατολίδη Δημήτρη. Όπως σημειώνεται από την οργάνωση του ΚΚΕ που διοργάνωσε τον ιστορικό περίπατο, «πρώτη στάση του περιπάτου το μνημείο υπέρ των πεσόντων μαχητών μαχητριών του ΔΣΕ στο χωριό της Κορνοφωλιάς όπου τιμήθηκαν οι 93 νεκροί που έπεσαν στον τρίχρονο αγώνα του ΔΣΕ.
Μετά την Κορνοφωλιά συνέχεια είχε το χωριό Κυριακή και το μνημείο εκεί. Η Κυριακή έδωσε στον αγώνα του ΔΣΕ 43 νεκρούς, σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουμε από την έκδοση της ΚΕ του ΚΚΕ «έπεσαν για τη ζωή». Εκεί διεξήχθη η πρώτη μάχη του εμφυλίου στον Έβρο στις 7 Ιανουαρίου του 1946. Η μάχη κράτησε εννέα ώρες και διεξάγονταν από σπίτι σε σπίτι μέσα στο χωριό, με μεγάλη σφοδρότητα.
Η επιχείρηση έληξε με την πλήρη παράδοση του Τάγματος του στρατού. Έδωσε στους μαχητές λάφυρα: οπλισμό ρουχισμό και τρόφιμα. Καταγράφονται απώλειες των μαχητών του ΔΣΕ 10 νεκροί και 23 τραυματίες. Από το στρατό ήταν 20 νεκροί και 32 οι τραυματίες. Οι αιχμάλωτοι αξιωματικοί και στρατιώτες αφέθηκαν ελεύθεροι από τους μαχητές, γεγονός που τους έκανε μεγάλη εντύπωση.
Η νικηφόρα μάχη της Κυριακής έδωσε δύναμη στους μαχητές του ΔΣΕ, ορμή για τη συνέχεια της πάλης τους. Καταγράφηκε ως σημαντική ήττα του κυβερνητικού στρατού.
Αμέσως μετά οι δεκάδες συμμετέχοντες είχαν την ευκαιρία να δουν από κοντά την περιοχή όπου βρισκόταν για ένα διάστημα στο ΄49 το Αρχηγείο του ΔΣΕ στον Έβρο, στο Καρά Ουρέν (σήμερα Ουράνια), στην οροσειρά του Χίλια, στα σύνορα με την Βουλγαρία. Από τα κτίρια διοίκησης, καταλύματα καπεταναίων και αποθήκες εφοδίων και πυρομαχικών σώζονται 2 κτήρια, που γλίτωσαν από το μένος του Αστικού στρατού που έκαψε τα πάντα στην περιοχή. Σύμφωνα με μαρτυρίες εκεί έγιναν εκλογές ανάδειξης τοπικού συμβουλίου της λαϊκής εξουσίας. Επίσης λειτουργούσε τυπογραφείο και «λαναράδικο» (μέρος όπου γινόταν επεξεργασία μαλλιού για την κατασκευή ρουχισμού).
Ο περίπατος συνεχίστηκε περνώντας από το Σαρπ Ντερέ (σήμερα Σαρπηδονία) όπου θα δούμε την περιοχή που ήταν η επιμελητεία του ΔΣΕ στον Έβρο. Σε κτίρια φτιαγμένα από πέτρα και ξύλο στεγάζονταν τράπεζα, πρόχειρο ιατρείο, αποθήκες τροφίμων, στάβλοι, μαγειρείο, σχολείο αλλά και καταλύματα των μαχητών του ΔΣΕ.
Λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω η περιοχή του Τεκέ. Εκεί το πρώτο Δεκαήμερο του Φλεβάρη του ΄47 και με τη συμμετοχή του σ/φου Λάμπρου (ψευδ του Ν. Κανακαρίδη, Ακροναυπλιώτη) και τη Διοίκηση του Αρχηγείου έγιναν ολομέλειες των τμημάτων, αχτίφ των πολιτικών επιτρόπων, πολιτικοστρατιωτικές και κομματικές συνελεύσεις, μελετήθηκε καλύτερα και οργανώθηκε ο τομέας διαφώτισης του Αρχηγείου.
Αναλύθηκαν η πολιτική κατάσταση και οι εξελίξεις, διαπιστώθηκαν θετικά και αδυναμίες και μπήκαν νέα καθήκοντα πιο έντονης και επιθετικής δράσης.
Ανάμεσα σ΄ αυτά δύο βασικά α) σε συνεργασία με το Υπαρχηγείο Κομοτηνής να δώσουν χτυπήματα στην περιοχή της Ροδόπης και β) να σπάσουν την εχθρική τρομοκρατία στην περιοχή της Ροδόπης ώστε να ενισχυθεί με νέες δυνάμεις το κίνημα και στο γειτονικό νομό.
Έπειτα πέρασε από το χωριό των Λαβάρων και το μνημείο εκεί με τους 115 νεκρούς μαχητές του ΔΣΕ και τέλος στο μνημείο του Σουφλίου που έχει 111 νεκρούς μαχητές όπου αποτέθηκε φόρος τιμής.
Ιδιαίτερο σημείο αναφοράς αποτέλεσαν οι διηγήσεις καθ όλη την διάρκεια του περιπάτου των εν ζωή μαχητών μαχητριών που συμμετείχαν στον ιστορικό περίπατο, δημιουργώντας κλίμα συγκίνησης αλλά και πίστης στον δίκαιο αγώνα τους, θωρακίζοντας τις νέες γενιές με τα ιδανικά του Σοσιαλισμού Κομμουνισμού».