Ήταν 21 Σεπτεμβρίου. Ήταν στο κέντρο της Αθήνας. Ήταν η οδός Γλαστώνος που μέχρι πρότινος την περπατούσαμε αδιάφορα. Ήταν μια δολοφονία σε κοινή θέα. Ήταν νεκρός ο
Ζακ Κωστόπουλος ακτιβιστής του ΛΟΑΤΚΙ+ κινήματος, οροθετικός, αντιφασίστας και drag queen (Zackie Oh). Ήταν οι «νοικοκυραίοι» που τον λίντσαραν. Ήταν ένας ιδιοκτήτης κι ένας μεσίτης. Ήταν κρατικοί υπάλληλοι οι αστυνομικοί που φαίνεται να τον αποτελείωσαν. Ήταν τα παμφάγα ΜΜΕ που μετάδιδαν ειδήσεις με βάση κουτσομπολιά και φήμες. Ήταν συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι που δίκαζαν όχι τους θύτες αλλά το θύμα.
Αλλά ήταν η Zakie που έτρωγε το θανάσιμο ξύλο από δύο πολίτες και οχτώ αστυνομικούς και δεν κρατούσε μαχαίρι. Ήταν οι τοξικολογικές εξετάσεις που τα διέψευδαν φήμες. Ήταν τα βίντεο που αποδόμησαν την προπαγάνδα του μίσους. Ήταν οι συγγενείς και οι φίλοι του και όλοι και όλες εμείς που τσακιστήκαμε και οργιστήκαμε βλέποντας να κατασυκοφαντείται ένας αθώος, νεκρός πλέον που δεν μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Εμείς που σιχαθήκαμε την κοινωνία μας, και θα προτιμούσαμε να μη μοιραζόμαστε τον ίδιο αέρα με μισάνθρωπα καθάρματα. Ούτε με τους δολοφόνους ούτε με τους συνεργούς στα τηλεοπτικά παράθυρα, ούτε με τον κάθε ομοφοβικό που έβγαλε τη χολή του στα social media.
Είναι ένας χρόνος χωρίς δικαιοσύνη. Είναι ένας χρόνος αναμονής. Είναι μια απόφαση που αργεί. Είναι ο εισαγγελέας που δεν έχει μετατρέψει την κατηγορία σε ανθρωποκτονία από πρόθεση και ενδεχόμενο δόλο. Είναι μια δικαιοσύνη που χρεώνει στους αστυνομικούς πλημμέλημα. Είναι στα συρτάρια τους ακόμα τα ανατριχιαστικά βίντεο που δείχνουν την αγριότητα του εγκλήματος. Είναι στα συρτάρια τους οι τοξικολογικές εξετάσεις που δείχνουν ότι ήταν καθαρός. Είναι ένα έγκλημα που τελέστηκε on camera και κανείς δεν μπορεί να πει ότι δεν βλέπει παρά μόνο ότι δεν θέλει να δει. Είμαστε κι εμείς που ξέρουμε πως αν πέσουν στα μαλακά οι δολοφόνοι, η Zakie δεν θα είναι το τελευταίο θύμα. Πως αν δεν αποδοθεί δικαιοσύνη θα θεριέψει ο κοινωνικός εκφασισμός. Είμαστε κι εμείς. Που παρακολουθούμε τις ανακοινώσεις της ομάδας Justice For Zak/Zackie, ακούμε τα τραγούδια που του έγραψαν γι’αυτόν ο Παύλος, τα Υπόγεια Ρεύματα, ο Αποστόλης.
Είμαστε κι εμείς που διψάμε για δικαιοσύνη και ξέρουμε πως...
«Όσους κλωτσάνε με μανία μπρος στα μάτια μας
τον πληγωμένο κι αβοήθητο εαυτό τους
τους περιμένει ένα φίδι μες στον ύπνο τους
έχει τρυπώσει ήδη μέσα στ' όνειρο τους.»
Φωτεινή Λαμπρίδη
tvxs.gr
