Με το κλείσιμο των δύο εργοστασίων (ας σημειωθεί ότι το ζαχαρουργείο της Ορεστιάδας είναι το νεότερο και το πιο σύγχρονο εργοστάσιο της εταιρίας, ενώ στο εργοστάσιο των Σερρών λειτουργεί κατασκευαστική μονάδα για τη συντήρηση, την επισκευή και την κατασκευή μηχανημάτων για όλα τα εργοστάσια της ΕΒΖ), η ονομαστική δυναμικότητα επεξεργασίας τεύτλων της ΕΒΖ μειώνεται περισσότερο από 50%.
Έτσι η Ελλάδα, που ως πρόσφατα εξήγαγε ζάχαρη, σήμερα χάνει τη δυνατότητά της αυτή, και επιπλέον δε μπορεί πια να ικανοποιεί ούτε την εγχώρια ζήτηση. Υποχρεώνεται, δηλαδή, να εισάγει ένα προϊόν που μπορεί η ίδια να παράγει με τους πόρους της και το μόχθο των ανθρώπων της, και σύρεται έτσι σε ακόμη μια μορφή οικονομικής εξάρτησης.
Το κλείσιμο των εργοστασίων έρχεται να ολοκληρώσει την καταστροφή των τευτλοκαλλιεργητών που άρχισε με τη μεταρρύθμιση το 2006 της κοινής οργάνωσης της αγοράς ζάχαρης στην ΕΕ, την επιβολή ποσοστώσεων, την περικοπή κατά 36% της ελάχιστης εγγυημένης τιμής του προϊόντος, και την αποποίηση από την Ελλάδα του 50% της εθνικής της ποσόστωσης. Στο πλαίσιο αυτής της κοινής οργάνωσης της αγοράς ζάχαρης, μειώθηκαν κατά 60% οι καλλιεργούμενες εκτάσεις και έκλεισαν τα εργοστάσια στη Λάρισα και την Ξάνθη.
Ό,τι απέμεινε, χάνεται σήμερα κι αυτό. Το κλείσιμο δύο ακόμη εργοστασίων βάζει μια για πάντα "ταφόπλακα" στην ελληνική παραγωγή ζάχαρης, μια δραστηριότητα που στηρίζει από το 1960 την ελληνική οικονομία και ειδικά τη Βόρεια Ελλάδα (ζαχαρουργεία στη Λάρισα, την Ημαθία, τις Σέρρες, την Ξάνθη και τον Έβρο) και οδηγεί σε απόγνωση τους εργαζόμενους στα εργοστάσια και τους καλλιεργητές σε περιοχές της χώρας που ήδη μαστίζονται από την ανεργία (η Μακεδονία και η Θράκη παρουσιάζουν το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας στη χώρα, πάνω από 30%).
Εφόσον από τις προσεχείς βουλευτικές εκλογές, όποτε κι αν διεξαχθούν, προκύψει μια κυβέρνηση της Αριστεράς πρέπει να υιοθετήσει μια ολοκληρωμένη στρατηγική για την αναγέννηση της ελληνικής παραγωγής ζάχαρης, μέσα από την αξιοποίηση των εθνικών μας ποσοστώσεων, των ανθρώπων και των εγκαταστάσεων, ώστε η ελληνική βιομηχανία ζάχαρης να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην προσπάθεια να βγει η ελληνική κοινωνία και οικονομία από το τέλμα που την έχουν βυθίσει η τρόϊκα και οι εγχώριοι μεταπράτες της μνημονιακής υποτέλειας.
Ο Κώστας Χ. Χρυσόγονος είναι Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ