Προκλητικός πλούτος για τους πολύ λίγους και ανείπωτη εξαθλίωση για τους πάρα πολλούς. Αυτή είναι η εικόνα που αναδύεται από τη μελέτη της Βoston Consulting Group σχετικά με τις εισοδηματικές ανισότητες σ” όλο τον κόσμο.
Σύφωνα με τα στοιχεία της μελέτης:
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Boston Consulting Group ειναι μια εταιρεία συμβούλων για επιχειρήσεις και επιχειρηματίες με σκοπό να κάνει τους πελάτες της πλουσιότερους. Ετσι κανείς δεν μπορεί να την κατηγορήσει ως εχθρό του καπιταλισμού. Ωστόσο η έκθεση της για τον παγκόσμιο πλούτο είναι ένα ντοκουμέντο που αποδεικνύει ότι ο καπιταλισμός όσο σαπίζει, τόσο πιο άγριος και επικίνδυνος γίνεται.
Εξάλλου, ποιός μπορεί, διαβάζοντας τα παραπάνω στοιχεία, να ισχυριστεί ότι αυτή η εικόνα είναι εικόνα «ανάπτυξης» και «προόδου»;
Από τα στοιχεία της έκθεσης (όχι μόνο αυτά που δημοσιεύουμε αλλά και πολλά άλλα που περιλαμβάνει) αναδύεται η οσμή της προϊούσας σήψης ενός συστήματος που φθάνει στα όρια της «ανθρωποφαγίας» για να διατηρήσει την ισχύ και την αναπαραγωγή του. Τι άλλο μπορεί να σημαίνει ότι το 8,3% του παγκόσμιου πληθυσμού συγκεντρώνει στα χέρια του πλούτο 236 φορές (!) μεγαλύτερο απ΄ τον πλούτο του 68,7%…
Ως προς τη μεθοδολογία της έρευνας, καθόλου αθώος δεν είναι ο διαχωρισμός σε δύο κατηγορίες, τους πλούσιους και τους φτωχούς. Ενας τέτοιος διαχωρισμός υπαινίσσεται ότι η φτώχεια είναι κάτι σαν φυσικό φαινόμενο, όπως ο σεισμός, η πλημμύρα, η φωτιά. Επομένως, όπως και τα φαινόμενα της φύσης, έτσι και τη φτώχεια δεν μπορείς να την αποτρέψεις. Το πολύ πολύ να πάρεις κάποια μέτρα για τον περιορισμό της.
Επι της ουσίας επιχειρείται συστηματικά η αποενοχοποίηση του καπιταλισμού ως γεννεσιουργού αιτίας αυτής της κατάστασης. Ας το πούμε διαφορετικά, είναι ο εύσχημος τρόπος για να καλλιεργείται στη συνείδηση των «από κάτω» ότι ο καπιταλισμός δεν ανατρέπεται, μόνο επιδιορθώνεται.
Το γεγονός, επίσης, του υπερδιπλασιασμού της περιουσίας των πλουσίων σε συνδυασμό με την καταβαράθρωση του βιοτικού επιπέδου δισεκατομμυρίων εργαζομένων, στην περίοδο της κρίσης, αποδεικνύει ότι οι δυνάμεις του κεφαλαίου «αξιοποίησαν» την κρίση όχι μόνο για να ενισχύσουν τις θέσεις τους αλλά και για να ρίξουν όλες τις συνέπειες της κρίσης στην εργατική τάξη κυρίως και στα μεσαία στρώματα.
*Για το κείμενο αυτό αντλήσαμε στοιχεία από το «Βήμα» της Κυριακής, που παρουσιάζει την έκθεση της Boston Consulting Group.
Δάνης Παπαβασιλείου
http://www.imerodromos.gr/anisotites-2/
Σύφωνα με τα στοιχεία της μελέτης:
- Οι «σουπερ πλούσιοι», που αποτελούν μόλις το 0,7% του παγκόσμιου πληθυσμού, ελέγχουν πλέον το 41% του παγκόσμιου πλούτου.
- Οι «σούπερ» και οι «απλώς» πλούσιοι, που αποτελούν το 8,3% του παγκόσμιου πληθυσμού, ελέγχουν το 83,3% του παγκόσμιου πλούτου.
- Απ” την άλλη, οι «απλώς» φτωχοί, που αποτελούν το 68,7% του παγκόσμιου πληθυσμού, ελέγχουν μόλις το 3% του παγκόσμιου πλούτου.
- Οι πλούσιοι («σούπερ» και «απλοί») έχουν κατατεθειμένα σε «φορολογικούς παραδείσους» κεφάλαια αξίας 8,9 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, ποσό που αντιστοιχεί στο μισό ΑΕΠ των ΗΠΑ και στο 14% της παγκόσμιας οικονομίας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Boston Consulting Group ειναι μια εταιρεία συμβούλων για επιχειρήσεις και επιχειρηματίες με σκοπό να κάνει τους πελάτες της πλουσιότερους. Ετσι κανείς δεν μπορεί να την κατηγορήσει ως εχθρό του καπιταλισμού. Ωστόσο η έκθεση της για τον παγκόσμιο πλούτο είναι ένα ντοκουμέντο που αποδεικνύει ότι ο καπιταλισμός όσο σαπίζει, τόσο πιο άγριος και επικίνδυνος γίνεται.
Εξάλλου, ποιός μπορεί, διαβάζοντας τα παραπάνω στοιχεία, να ισχυριστεί ότι αυτή η εικόνα είναι εικόνα «ανάπτυξης» και «προόδου»;
Από τα στοιχεία της έκθεσης (όχι μόνο αυτά που δημοσιεύουμε αλλά και πολλά άλλα που περιλαμβάνει) αναδύεται η οσμή της προϊούσας σήψης ενός συστήματος που φθάνει στα όρια της «ανθρωποφαγίας» για να διατηρήσει την ισχύ και την αναπαραγωγή του. Τι άλλο μπορεί να σημαίνει ότι το 8,3% του παγκόσμιου πληθυσμού συγκεντρώνει στα χέρια του πλούτο 236 φορές (!) μεγαλύτερο απ΄ τον πλούτο του 68,7%…
Ως προς τη μεθοδολογία της έρευνας, καθόλου αθώος δεν είναι ο διαχωρισμός σε δύο κατηγορίες, τους πλούσιους και τους φτωχούς. Ενας τέτοιος διαχωρισμός υπαινίσσεται ότι η φτώχεια είναι κάτι σαν φυσικό φαινόμενο, όπως ο σεισμός, η πλημμύρα, η φωτιά. Επομένως, όπως και τα φαινόμενα της φύσης, έτσι και τη φτώχεια δεν μπορείς να την αποτρέψεις. Το πολύ πολύ να πάρεις κάποια μέτρα για τον περιορισμό της.
Επι της ουσίας επιχειρείται συστηματικά η αποενοχοποίηση του καπιταλισμού ως γεννεσιουργού αιτίας αυτής της κατάστασης. Ας το πούμε διαφορετικά, είναι ο εύσχημος τρόπος για να καλλιεργείται στη συνείδηση των «από κάτω» ότι ο καπιταλισμός δεν ανατρέπεται, μόνο επιδιορθώνεται.
Το γεγονός, επίσης, του υπερδιπλασιασμού της περιουσίας των πλουσίων σε συνδυασμό με την καταβαράθρωση του βιοτικού επιπέδου δισεκατομμυρίων εργαζομένων, στην περίοδο της κρίσης, αποδεικνύει ότι οι δυνάμεις του κεφαλαίου «αξιοποίησαν» την κρίση όχι μόνο για να ενισχύσουν τις θέσεις τους αλλά και για να ρίξουν όλες τις συνέπειες της κρίσης στην εργατική τάξη κυρίως και στα μεσαία στρώματα.
*Για το κείμενο αυτό αντλήσαμε στοιχεία από το «Βήμα» της Κυριακής, που παρουσιάζει την έκθεση της Boston Consulting Group.
Δάνης Παπαβασιλείου
http://www.imerodromos.gr/anisotites-2/