«Η θεά ανοίγει τα φτερά της στην παλίρροια» είναι ο τίτλος του ρεπορτάζ της ισπανικής εφημερίδας «El Mundo» για το άγαλμα της Νίκης της Σαμοθράκης που εκτίθεται στο μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι. Η εφημερίδα με τον όρο παλίρροια αναφέρεται στα κύματα των τουριστών που συρρέουν κατά εκατοντάδες για να θαυμάσουν το αρχαιοελληνικό κομψοτέχνημα.
Η ισπανική εφημερίδα προχωρά σε εκτεταμένο ρεπορτάζ για τους επισκέπτες που προσελκύει το άγαλμα στο μουσείο και κατά συνέπεια, φέρνει και έσοδα, ενώ τονίζει πως από τις 8 Ιουλίου, οπότε και επανεκτίθεται το αρχαιοελληνικό άγαλμα στο Λούβρο έπειτα από μήνες συντήρησης, προκάλεσε την εκτόξευση στον αριθμό των επισκεπτών που κόβουν εισιτήριο για να θαυμάσουν το μεγαλείο του αρχαιοελληνικού πολιτισμού.
Χαρακτηριστικό είναι πως περισσότερο από ένα εκατομμύριο επισκέπτες έχουν ανέβει τη σκάλα Νταρού για να θαυμάσουν το έργο. Μάλιστα το δημοσίευμα αναφέρει χαρακτηριστικά πως από την ημερομηνία επανεγκατάστασης του αγάλματος στο βάθρο του, «η σκάλα Νταρού αποδείχθηκε πολύ μικρή για το τεράστιο κύμα τουριστών που συρρέουν στα πόδια της θεάς για να μείνουν έκθαμβοι με την κομψότητα του αναστήματός της μετά τη συντήρηση».
Πριν από το «λίφτινγκ», τονίζει η εφημερίδα, ο κόσμος που έσπευδε να δει «ένα από τα τρία πιο εμβληματικά εκθέματα του Λούβρου» (τα άλλα δύο είναι η Τζιοκόντα του Ντα Βίντσι και η Αφροδίτη της Μήλου, σύμφωνα με το δημοσίευμα) ήταν και πάλι πολύς, αλλά «από τη Νίκη έλειπε ο αέρας του θριάμβου». «Τώρα δεν υπάρχει κενό να σταθείς στα σκαλοπάτια», αναφέρει η «El Mundo»,όπου τα κλικ των φωτογραφικών μηχανών ακούγονται ασταμάτητα, ενώ πολλοί είναι οι τουρίστες που βγάζουν selfies με φόντο τη Νίκη της Σαμοθράκης.
Η ισπανική εφημερίδα αναφέρεται στη συνέχεια στην αξία του αγάλματος, αλλά και στην ιστορία της ανακάλυψής της και της κατοπινής μεταφοράς της από την Ελλάδα στη Γαλλία. «Με ύψος 5,57 μέτρα και βάρος 30 τόνους, η Νίκη της Σαμοθράκης αντιπροσωπεύει σε απίστευτη ισορροπία, τη στιγμή που η θεά σκαρφαλώνει στην πλώρη του πλοίου. Ανακαλύφθηκε στις 15 Απριλίου του 1863 στο νησί της Σαμοθράκης, στο βορειοανατολικό Αιγαίο, από τον υποπρόξενο της Γαλλίας και αρχαιολόγο Σαρλ Σαμπουαζό, ο οποίος τη βρήκε γκρεμισμένη εκεί που ήταν το ιερό των Μεγάλων Θεών» γράφει η El Mundo. Για την ιστορία, το άγαλμα έφτασε στο Λούβρο στις 11 Μαΐου του 1864 και δύο χρόνια μετά εκτέθηκε για πρώτη φορά. Οπως αναφέρει το δημοσίευμα, από τις 10 Σεπτεμβρίου του 2013 και για 10 μήνες, μια ομάδα από οκτώ αρχαιολόγους εργάστηκε για τη συντήρηση και τον καθαρισμό του αγάλματος, ώστε να επανέλθει η φυσική λευκή απόχρωση του μαρμάρου, ενώ είχαν αποσυναρμολογηθεί 23 μέρη που συνέθεταν το άγαλμα και μέρος του πλοίου. Κατά τη συντήρηση διαπιστώθηκαν φθορές που είχαν προκληθεί στη διάρκεια της μεταφοράς του γιγαντιαίου αγάλματος από τους Γάλλους, αλλά και το 1932 οπότε και η τότε αποκατάσταση του αγάλματος δεν ήταν λεπτομερής. «Τώρα το βάθρο στο οποίο τοποθετήθηκε είναι σαφώς μεγαλύτερο και η στάση του αγάλματος προσομοιάζει πολύ περισσότερο στην αρχική στάση».
Η εφημερίδα κάνει λεπτομερέστατη αναφορά στα υλικά που είχαν χρησιμοποιηθεί στην αρχαιότητα για την κατασκευή του αγάλματος, το λευκό μάρμαρο Πάρου και Ρόδου, αλλά και στη λεπτοδουλειά των ελλήνων γλυπτών της εποχής, η οποία πριν από τη συντήρηση δεν φαινόταν. Τώρα αναδεικνύονται για παράδειγμα, οι λευκές πτυχές που κάνει το φόρεμα της Νίκης σα να ανεμίζει από τον αέρα του Αιγαίου. Παράλληλα, τονίζεται στο δημοσίευμα ότι στο Λούβρο είτε φυλάσσονται είτε εκτίθενται ξεχωριστά, 30 ακόμα κομμάτια της δημιουργίας που είτε ανήκουν στη Νίκη είτε στη βάρκα όπου είχε τοποθετηθεί.
Φυσικά, γίνεται και ειδική μνεία στο κόστος της συντήρησης του αγάλματος που άγγιξε τα 4 εκατ. ευρώ και στην εκστρατεία των αρχαιολόγων του μουσείου για να βρεθούν τα κονδύλια από σειρά δωρεών.«Σε κάθε γωνιά του Λούβρου υπάρχουν αφίσες με τη λίστα των δωρητών» αναφέρει το δημοσίευμα.
Η ισπανική εφημερίδα προχωρά σε εκτεταμένο ρεπορτάζ για τους επισκέπτες που προσελκύει το άγαλμα στο μουσείο και κατά συνέπεια, φέρνει και έσοδα, ενώ τονίζει πως από τις 8 Ιουλίου, οπότε και επανεκτίθεται το αρχαιοελληνικό άγαλμα στο Λούβρο έπειτα από μήνες συντήρησης, προκάλεσε την εκτόξευση στον αριθμό των επισκεπτών που κόβουν εισιτήριο για να θαυμάσουν το μεγαλείο του αρχαιοελληνικού πολιτισμού.
Χαρακτηριστικό είναι πως περισσότερο από ένα εκατομμύριο επισκέπτες έχουν ανέβει τη σκάλα Νταρού για να θαυμάσουν το έργο. Μάλιστα το δημοσίευμα αναφέρει χαρακτηριστικά πως από την ημερομηνία επανεγκατάστασης του αγάλματος στο βάθρο του, «η σκάλα Νταρού αποδείχθηκε πολύ μικρή για το τεράστιο κύμα τουριστών που συρρέουν στα πόδια της θεάς για να μείνουν έκθαμβοι με την κομψότητα του αναστήματός της μετά τη συντήρηση».
Πριν από το «λίφτινγκ», τονίζει η εφημερίδα, ο κόσμος που έσπευδε να δει «ένα από τα τρία πιο εμβληματικά εκθέματα του Λούβρου» (τα άλλα δύο είναι η Τζιοκόντα του Ντα Βίντσι και η Αφροδίτη της Μήλου, σύμφωνα με το δημοσίευμα) ήταν και πάλι πολύς, αλλά «από τη Νίκη έλειπε ο αέρας του θριάμβου». «Τώρα δεν υπάρχει κενό να σταθείς στα σκαλοπάτια», αναφέρει η «El Mundo»,όπου τα κλικ των φωτογραφικών μηχανών ακούγονται ασταμάτητα, ενώ πολλοί είναι οι τουρίστες που βγάζουν selfies με φόντο τη Νίκη της Σαμοθράκης.
Η ισπανική εφημερίδα αναφέρεται στη συνέχεια στην αξία του αγάλματος, αλλά και στην ιστορία της ανακάλυψής της και της κατοπινής μεταφοράς της από την Ελλάδα στη Γαλλία. «Με ύψος 5,57 μέτρα και βάρος 30 τόνους, η Νίκη της Σαμοθράκης αντιπροσωπεύει σε απίστευτη ισορροπία, τη στιγμή που η θεά σκαρφαλώνει στην πλώρη του πλοίου. Ανακαλύφθηκε στις 15 Απριλίου του 1863 στο νησί της Σαμοθράκης, στο βορειοανατολικό Αιγαίο, από τον υποπρόξενο της Γαλλίας και αρχαιολόγο Σαρλ Σαμπουαζό, ο οποίος τη βρήκε γκρεμισμένη εκεί που ήταν το ιερό των Μεγάλων Θεών» γράφει η El Mundo. Για την ιστορία, το άγαλμα έφτασε στο Λούβρο στις 11 Μαΐου του 1864 και δύο χρόνια μετά εκτέθηκε για πρώτη φορά. Οπως αναφέρει το δημοσίευμα, από τις 10 Σεπτεμβρίου του 2013 και για 10 μήνες, μια ομάδα από οκτώ αρχαιολόγους εργάστηκε για τη συντήρηση και τον καθαρισμό του αγάλματος, ώστε να επανέλθει η φυσική λευκή απόχρωση του μαρμάρου, ενώ είχαν αποσυναρμολογηθεί 23 μέρη που συνέθεταν το άγαλμα και μέρος του πλοίου. Κατά τη συντήρηση διαπιστώθηκαν φθορές που είχαν προκληθεί στη διάρκεια της μεταφοράς του γιγαντιαίου αγάλματος από τους Γάλλους, αλλά και το 1932 οπότε και η τότε αποκατάσταση του αγάλματος δεν ήταν λεπτομερής. «Τώρα το βάθρο στο οποίο τοποθετήθηκε είναι σαφώς μεγαλύτερο και η στάση του αγάλματος προσομοιάζει πολύ περισσότερο στην αρχική στάση».
Η εφημερίδα κάνει λεπτομερέστατη αναφορά στα υλικά που είχαν χρησιμοποιηθεί στην αρχαιότητα για την κατασκευή του αγάλματος, το λευκό μάρμαρο Πάρου και Ρόδου, αλλά και στη λεπτοδουλειά των ελλήνων γλυπτών της εποχής, η οποία πριν από τη συντήρηση δεν φαινόταν. Τώρα αναδεικνύονται για παράδειγμα, οι λευκές πτυχές που κάνει το φόρεμα της Νίκης σα να ανεμίζει από τον αέρα του Αιγαίου. Παράλληλα, τονίζεται στο δημοσίευμα ότι στο Λούβρο είτε φυλάσσονται είτε εκτίθενται ξεχωριστά, 30 ακόμα κομμάτια της δημιουργίας που είτε ανήκουν στη Νίκη είτε στη βάρκα όπου είχε τοποθετηθεί.
Φυσικά, γίνεται και ειδική μνεία στο κόστος της συντήρησης του αγάλματος που άγγιξε τα 4 εκατ. ευρώ και στην εκστρατεία των αρχαιολόγων του μουσείου για να βρεθούν τα κονδύλια από σειρά δωρεών.«Σε κάθε γωνιά του Λούβρου υπάρχουν αφίσες με τη λίστα των δωρητών» αναφέρει το δημοσίευμα.