Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου 2024

Όταν (εκείνος) ο ΣΥΡΙΖΑ δεν φοβόταν αλλά τιμούσε τις πλύστρες

Μια φορά κι έναν καιρό είχε γίνει μια συναυλία στην πλατεία Συντάγματος για κάτι γυναίκες με κόκκινα γάντια. Γυναίκες που σηκώνονταν αχάραγα και με το πρώτο λεωφορείο έτρεχαν δεξιά κι αριστερά να πιάσουν το ξεσκονόπανο και το σφουγγαρόπανο να καθαρίσουν γραφεία και σκάλες.
Ήταν κάτι γυναίκες που είχαν χάσει τις δουλειές τους για να σωθεί δημοσιονομικά η χώρα (!) και ένας ολόκληρος κόσμος στάθηκε τότε στο πλευρό τους και έκανε τον αγώνα τους αγώνα του.
Ήταν οι γυναίκες με τα κόκκινα γάντια. Ήταν οι απολυμένες καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών. Ήταν η Δήμητρα, η Λίτσα, η Δέσποινα, η Φωτεινή, η Άννα, η Βάσω.
Ήταν οι γυναίκες που εκείνο το βράδυ η Χαρούλα Αλεξίου ανέβασε στη σκηνή λέγοντας "έμεινα ορφανή κι η μάνα καθάριζε σκάλες και σπίτια, είμαι μαζί σας ψυχή και σώμα κορίτσια".
..................................................................................................
Ήταν οι "πλύστρες" που ο τότε ΣΥΡΙΖΑ έβαλε στα ψηφοδέλτιά του ως υποψήφιες για την βουλή, την ευρωβουλή, τα δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια και δεν τις "φοβήθηκε" γιατί εκείνος ο ΣΥΡΙΖΑ δεν φοβόταν ούτε την πλύστρα ούτε τον γιό της πλύστρας. Εκείνος ο ΣΥΡΙΖΑ.

Π Κατσακος
rosa.gr