O Nτέιβιντ Μπέκαμ θεωρείται βασικό κομμάτι της αγωνιστικής αναγέννησης της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και της θεμελίωσης των χαρακτηριστικών του μάρκετινγκ που απόκτησε και τελειοποίησε κατόπιν ο Πίτερ Κένυον. Ομως, ο Μπέκαμ βάδισε με άνεση και σιγουριά πάνω σε έναν δρόμο αλλαγής της φυσιογνωμίας της ομάδας στον αγωνιστικό τομέα, που είχε ανοίξει κάποιος άλλος. Κάποιος «ξένος» που ήρθε στο αγγλικό ποδόσφαιρο όταν αυτό άνοιξε δειλά, πρώτη φορά μετά το Χευζελ, την πόρτα του στον κόσμο. Στις 8 Φεβρουαρίου του 92, έμπαινε στο δεύτερο ημίχρονο, σαν αλλαγή στην θέση του Στιβ Χοτζ στην εντεκάδα της Λιντς στο εκτός έδρας παιχνίδι με την Ολνταμ, ο Ερικ Καντονά.Εκείνο το ματς η Λιντς το έχασε με 2-0 αλλά στο τέλος της περιόδου, κατάφερε να τερματίσει πρώτη στην κούρσα ξεπερνώντας την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Με την βοηθεια του Καντονά. Ο Eric the King, ο Βασιλιάς Ερικ –το προσωνύμιο που του χάρισαν οι φίλοι της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στην οποία θα μεταγραφεί αμέσως μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος από την Λιντς- σίγουρα δεν ήταν ο μεγαλύτερος τεχνίτης, επιτελικός ή γκολτζής από όσους ακολούθησαν. Ηταν όμως ένας ποδοσφαιριστής που έδινε –επιτέλους- πρώτη ύλη για ιστορίες που θα άξιζε να διηγηθείς. Ο Καντονά, ήταν ένας ποδοσφαιριστής με προσωπικότητα που ξεπερνούσε, τότε, τις απαιτήσεις του αγγλικού ποδοσφαίρου.
Ο σηκωμένος γιακάς, η ποδοσφαιρική του ικανότητα ο αξεπέραστος επαγγελματισμός του, οι δηλώσεις του με πολιτικό περιεχόμενο, τα ενδιαφέροντά του και η κουλτούρα του, ο εκρηκτικός χαρακτήρας του και η κλωτσιά Kung Fu που έδωσε στις 25 Γενάρη του 95 σε εκείνον τον νεοναζί οπαδό της Κρύσταλ Πάλλας που σε όλο το ματς τον έβριζε με την φράση «γαμημένε ξένε», όλα αυτά τον έκαναν στην συνείδηση του κόσμου, εμβληματική εικόνα της δημοφιλέστερης ομάδας του αγγλικού ποδοσφαίρου.
Της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Στον μύθο θα συμβάλλει αποφασιστικά το γεγονός ότι με τον ερχομό του, η Γιουνάιτεντ θα κατακτήσει το πρώτο της πρωτάθλημα μετά από 25 χρόνια. Οσο το αγγλικό ποδόσφαιρο μεγάλωνε, εκείνη την πρώτη περίοδο είχε στο εξώφυλλό του την φωτογραφία του Καντονά. Ρετουσαρισμένη, φυσικά για να μην κολλήσει το «προιόν» χαρακτηριστικά του Καντονά που θα του έκαναν κακό.
Γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο από το περιστατικό, τότε, «θάφτηκε» η πολιτική ταυτότητα του οπαδού και η συμμετοχή του σε νεοναζιστική οργάνωση γιατί οι άνθρωποι θα το αντιμετώπιζαν αλλιώς. Σκοπίμως επιλέχθηκε τα φώτα να πέσουν στην βίαιη ενέργεια και να τιμωρηθεί ο Καντονά για να δει ο κόσμος ότι το αγγλικό ποδόσφαιρο ήταν πλέον «καθαρό» από την βία. Οτι είχε γίνει ένα «προιόν» που μπορεί να καταναλωθεί από όλους. Ακόμη και από καθάρματα.
Christos Charalampopoulos
Christos Charalampopoulos