Της Χρύσας Βαϊνανίδη
Το νομοσχέδιο - σκούπα περιλαμβάνει σαρωτικές αλλαγές
για όλες τις βαθμίδες της Εκπαίδευσης, αλλά και «καυτά» θέματα, όπως η αξιολόγηση των σχολικών μονάδων, ενώ τον Σεπτέμβριο του 2021 θα αρχίσει η ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.
Γι’ αυτό επιδιώκουν άρον - άρον να νομοθετήσουν νομίζοντας πως με αυτόν τον τρόπο θα αποφύγουν τις αντιδράσεις εκπαιδευτικών, μαθητών και γονέων, οι οποίες όμως δεν άργησαν να φανούν. Εκπαιδευτικές ομοσπονδίες και κόμματα της αντιπολίτευσης κατηγορούν το υπουργείο Παιδείας για «μεθοδεύσεις» σε μια κρίσιμη -για όλους- συγκυρία και ζητούν να αποσυρθεί το «αντιεκπαιδευτικό» νομοσχέδιο.
Μετά τις διαρροές το υπουργείο Παιδείας παρουσίασε τελικά, μέσω «διαδικτυακής» συνέντευξης Τύπου, το πολυνομοσχέδιο, που θα βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση μέχρι τις 6 Μαΐου. Ωστόσο για το ουσιώδες ζήτημα των ημερών, το άνοιγμα δηλαδή των σχολείων και τις Πανελλαδικές, δεν ανακοινώθηκε τίποτε νεότερο πέρα από τη φιλοδοξία να ξεκινήσουν οι εξετάσεις εντός Ιουνίου και να ολοκληρωθούν έως τις 15 Ιουλίου.
Επιστροφή στον παρελθόν
Η νομοθέτηση μιας σειράς κρίσιμων ζητημάτων εν μέσω πανδημίας προχωρά, σύμφωνα με τη Νίκη Κεραμέως, διότι «το κράτος έχει συνέχεια». Αλλά και έχει και επιστροφή στο παρελθόν. Άλλωστε το είχε δηλώσει και ο νέος πρόεδρος του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ) Γιάννης Αντωνίου:
«Όσο κι αν ακούγεται αναχρονισμός, το ρολόι σχετικά με τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις πρέπει να γυρίσει πίσω στο 2014. (...) Με άλλα λόγια πρέπει να ξαναχτιστεί αυτό που γκρεμίστηκε την τετραετία 2015 - 2019, βελτιωμένο και ενισχυμένο για να πάμε παρακάτω».
Για του λόγου το αληθές, τα περισσότερα «νέα» προγράμματα σπουδών που «σχεδιάζονται» για να εισαχθούν στις τάξεις είναι ξεχασμένα στα συρτάρια του ΙΕΠ από την εποχή Αρβανιτόπουλου. Η Τράπεζα Θεμάτων εγκαινιάστηκε επίσης επί Αρβανιτόπουλου, αλλά και η «τιμωρητική» αξιολόγηση, όπως τη χαρακτήριζαν τότε και τώρα οι εκπαιδευτικοί.
Επιστροφή στο παρελθόν είναι και η επαναφορά της Τράπεζας Θεμάτων, η αύξηση των εξεταζόμενων μαθημάτων, που μετατρέπει το σχολείο «σε εξεταστική αρένα», αλλά και η αύξηση των μαθητών από 22 σε 26 ανά τάξη σε νηπιαγωγεία και δημοτικά που θεσπίστηκαν επί ΣΥΡΙΖΑ.
Νέα «διαθεσιμότητα» και κατάργηση ειδικοτήτων στα ΕΠΑ.Λ. δεν μπορούν να εφεύρουν για να ενισχύσουν την ιδιωτική Εκπαίδευση. Αλλά βρίσκουν τρόπο να «αποσυμφορήσουν» τα ΕΠΑ.Λ. με διάταξη που δεν επιτρέπει την εγγραφή των μαθητών άνω των 17 ετών. Αυτό σημαίνει ότι χιλιάδες μαθητές θα πρέπει να επιλέξουν είτε να μείνουν εκτός είτε να γίνουν βορά των ιδιωτικών συμφερόντων που λυμαίνονται τον χώρο της Εκπαίδευσης.
Σχολείο - εξεταστικό κέντρο
Οι μαθητές, κυρίως στο Λύκειο, θα οδηγηθούν στην εξάντληση με την επαναφορά της Τράπεζας Θεμάτων και οι γονείς θα οδηγηθούν στην οικονομική αφαίμαξη πληρώνοντας φροντιστήρια για να περάσουν τα παιδιά τους με επιτυχία τον νέο σκόπελο των «μίνι» πανελλαδικών εξετάσεων σε κάθε τάξη του Λυκείου.
Τα παιδιά θα εξετάζονται επίσης «ενδοσχολικά» (με την Τράπεζα Θεμάτων) στο «κόντρα μάθημα», καθώς οι μαθητές της θεωρητικής κατεύθυνσης θα εξετάζονται στα Μαθηματικά και οι μαθητές της θετικής κατεύθυνσης στην Ιστορία. Περισσότερα μαθήματα θα δίνουν και οι μαθητές στο Γυμνάσιο. Από τέσσερα θα δίνουν επτά, μεταξύ των οποίων τα Αρχαία Ελληνικά και τα Αγγλικά.
Τους μετεξεταστέους θα τους περιμένει ο Σεπτέμβριος. Διότι κρίθηκε «άσκοπο» από το υπουργείο να δίνουν οι μαθητές επαναληπτικές εξετάσεις στο τέλος της χρονιάς, οπότε θα έχουν τα μαθήματα πιο «φρέσκα». Έτσι τους «μαυρίζει» το καλοκαίρι και μένει αρκετός καιρός για μαθήματα στο φροντιστήριο.
Διαγωγή κοσμιοτάτη, κοσμία, επίμεμπτη
Την αυστηροποίηση του νέου σχολείου συνοδεύει και η επαναφορά αναχρονιστικών παιδαγωγικών μέτρων, όπως η αναγραφή της διαγωγής στους τίτλους σπουδών και τα απολυτήρια και οι πολυήμερες αποβολές που είχαν καταργηθεί το 2017.
Το σύνθημα «τάξις και ηθική» του Περίανδρου Πόπωτα, εκείνου του ιδιόρρυθμου και συντηρητικού δημάρχου από το σίριαλ «Καφέ της Χαράς», θυμίζει η επαναφορά παρωχημένων ρυθμίσεων, αλλά και η δυσανεξία σε κάθε τι προοδευτικό. Όπως η αντικατάσταση της Κοινωνιολογίας από τα Λατινικά. Διότι μάλλον δεν θεωρούνται χρήσιμα τα εργαλεία ερμηνείας και κατανόησης των σύγχρονων κοινωνιών και της εποχής μας.