Παρά την αντίθετη γνώμη των Πρυτάνεων, φυτεύονται δυνάμεις καταστολής σε κάθε πανεπιστήμιο. Τις σκηνές που είδαμε στους δρόμους της Αθήνας, στην επέτειο του Πολυτεχνείου και της δολοφονίας του Γρηγορόπουλου, θα τις βλέπουμε τώρα στους πανεπιστημιακούς διαδρόμους. Οι δυνάμεις αυτές μάλιστα δεν θα είναι ένας σταθερός αριθμός, αλλά θα μπορούν να αυξάνονται κατά περίπτωση, όπως αστυνομοκρατείται η Αθήνα κάθε τόσο.
Π.χ. στις μέρες του Πολυτεχνείου, ή στις συνελεύσεις και στις κινητοποιήσεις φοιτητών θα βλέπουμε μέσα κι έξω από τα πανεπιστήμια, στους διαδρόμους, έξω από τα αμφιθέατρα, διμοιρίες αστυνομικών με κράνη, ασπίδες και πλήρη εξοπλισμό. Κάμερες παντού θα καταγράφουν κινήσεις. Φράχτες σύμφωνα με το σχέδιο νόμου θα μπορούν να μπουν παντού, περιορίζοντας την πρόσβαση.
Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα της συνάντησης των φοιτητών και φοιτητριών με αυτό το σώμα των πραιτοριανών, με την κλειστή αλαζονική νοοτροπία περιφρόνησης του πολίτη; Η πρόκληση θα είναι συνεχώς στον αέρα. Η παρουσία τους δεν θα είναι ουδέτερη, διδάσκοντες και διδασκόμενοι θα την εισπράττουν ως ταπείνωση.
Αυτή η αστυνόμευση είναι ολοκληρωτική. Δεν αφορά μόνο τα κρούσματα βίας. Παρεμβαίνει ακόμη και στην διδασκαλία, θεσπίζοντας ποινές για την αντιγραφή στις εξετάσεις, ή σε άλλα ζητήματα πανεπιστημιακής δεοντολογίας με ένα σύστημα ποινών που θα περιλαμβάνονται στον νόμο για την αστυνόμευση των πανεπιστημίων, μετατρέποντας τα σε πειθαρχεία. Μα ποιος εξουσιοδότησε την κυβέρνηση για όλα αυτά;
Πρόκειται για μια βάρβαρη ισοπέδωση των πανεπιστημίων και της πανεπιστημιακής ελευθερίας από αυτόκλητους σωτήρες. Και ας μην επικαλεστεί κανείς την εικόνα βιαιοπραγίας που αποτέλεσε την αφορμή και όλοι καταδικάσαμε ομόφωνα. Γιατί στα εγκλήματα πάντα η πρώτη ερώτηση είναι «ποιος ωφελείται;»
ΥΓ. Το 1967, η πρώτη αντιδικτατορική εκδήλωση στο ΑΠΘ, ήταν να καταστρέψουμε το μαγνητόφωνο με το οποίο καμουφλαρισμένοι ασφαλίτες κατέγραφαν τα μαθήματα του Δ.Ν. Μαρωνίτη στο μεγάλο αμφιθέατρο της παλιάς Φιλοσοφικής. Τι έκανε απολίτικους τότε δεκαοχτάρηδες να αψηφήσουν μέρα μεσημέρι και ανοιχτά, τον κίνδυνο και τις συνέπειες; Ο δίκαιος θυμός απέναντι στην ταπείνωση και την αυθαιρεσία.
Αυτοί οι εφιάλτες επιστρέφουν τώρα.